De kracht van de c-pion

Het weer is guur, de WK-match tussen Anand en Gelfand is net begonnen en op de BSG-site staat nog steeds geen fatsoenlijk verslag van de ontsnapping van BSG in de meesterklasse. Daarom voelde ik me verplicht om op schaaktechnisch gebied weer wat van me te laten horen. Mijn laatste artikel is inmiddels alweer bijna drie weken oud en dat is voor mij een ongekend lange radiostilte. Dat kwam niet zomaar. Het waren erg moeilijke weken voor me, want mijn dromen zijn in het geheel niet uitgekomen, dus moet ik nu de scherven bij elkaar vegen en verdergaan. Volgend jaar in de meesterklasse welteverstaan. Ook bij dit meesterklassesucces kwam een hoop persoonlijk ongerief om de hoek kijken, want waar het team won, ging ik twee keer onderuit. Des te pijnlijker was dat ik misschien wel anderhalf punt uit de partijen had moeten halen. Zo bleef ik steken op de bedenkelijke score van 2½ uit 9, slechts een halfje meer dan drie seizoenen geleden. Wel had ik het idee dat ik dit jaar echte partijen had gespeeld, waarin ik geregeld in de buurt kwam van de overwinning. In dat opzicht kan ik wel tevreden zijn.

Hieronder twee beknopte analyses van mijn partijen in de wedstrijden Utrecht - BSG (4-6) en BSG - HSG (5½-4½). Verdoofd door de endorfine kwamen er in het begin nog best wat goede zetten uit, maar uiteindelijk was de benzine op en ging ik alsnog koppie onder.

Met dank aan Chessflash!