Het is een roerig weekje. Nederland zit momenteel in een hittegolf, Griekenland is in chaos (een mooi Grieks woord) nadat het niet aan zijn betalingen aan het IMF kon voldoen en dan was er nog het nieuws dat Guus Hiddink in Frankrijk te horen kreeg dat-ie niet mee naar Frankrijk gaat.
Het ontslag was even terecht als onverwachts, want een paar weken geleden won Oranje nog een belangrijke EK-kwalificatiewedstrijd van ledlamp, eh, Letland en dus leek het erop dat de opvolger van Lowie nog even mocht blijven zitten. Aan die illusie kwam dus een eind.
Er heerste al lange tijd onvrede. Op de resultaten van Oranje was geen peil te trekken: een oefenwedstrijd tegen Spanje werd gewonnen, maar oefenwedstrijden tegen Mexico en de Verenigde Staten gingen daarentegen op een knullige wijze verloren. Datzelfde kan gezegd worden over de zeperds tegen Tsjechië en IJsland. Geen moment leek het Oranje onder Hiddink op de georganiseerde resultaatmachine van Von Gahl en van het beloofde mooie spel was op het veld weinig terug te zien.
Was Hiddinks houdbaarheidsdatum verstreken? Het lijkt er wel op. Waar de Achterhoeker in 2002 nog de harten van heel Nederland veroverde door met Zuid-Korea ver te komen op het WK (Nederland had zich toen onder leiding van Lowie niet eens weten te plaatsen...) en vervolgens met PSV zowel in de Mickey Mouse- als in de Dagobert Duck-competitie hoge ogen te gooien, keerde hij ons land toen, in het vooruitzicht dat zijn pensioen flink zou worden aangevuld, de rug toe.
Zo kregen de Russen hem zo gek om bondscoach van de grootste bananenstaat van de wereld te worden. Prompt schakelde Hiddink het Nederlands Elftal uit dat zo geweldig aan het toernooi was begonnen. Een jaar later trainde hij Chelsea (dat was een soort bijbaantje) en versloeg hij het geliefde Liverpool met Kuijt en Babel. En als klap op de vuurpijl schakelde hij in 2012 met rijkeluisclub Anzji achter elkaar Vitesse en AZ uit in de voorrondes van de Europaleague.
Tot gisteren had hij de mogelijkheid om iets terug te doen voor zijn vaderland. In plaats daarvan presteerde hij het om met het Nederlands Elftal meer wedstrijden te verliezen dan te winnen en daarmee was zijn gekortwiekte tweede termijn als bondscoach maar met twee woorden te omschrijven: heel slecht. Was Hiddink echt zo slecht, of heeft hij zich tegen ons gekeerd? In ieder geval is hij in de afgelopen jaren langzaam van held naar schlemiel gegaan en lijkt hij tot een plek achter de geraniums veroordeeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Heeft u vragen en/of toevoegingen, laat dan hier een reactie achter: