Slap, sloom en niet doortastend: met die woorden was het spel van Nederland tegen Turkije goed te omschrijven. Opnieuw blonk de Nederlandse voorhoede uit in het verkwanselen van mogelijkheden. Blinde schoten richting het doel, eindeloos overspelen op de helft van de tegenstander totdat je de bal kwijt bent: zelfs met spelers als Schneijder, Van Persie en Depay/Memphis bleef Nederland voor de tweede keer op rij doelpuntloos. En dus beslisten de drie goedkoop weggegeven doelpunten de wedstrijd.
Het Nederlands Elftal zit in een lange, donkere tunnel waarvan het eind niet in zicht is. Ergens in 2011 is het kleurrijke elftal die tunnel ingereden. Destijds was dat nog niet zo zichtbaar: iedereen was nog aan het nagenieten van de tweede plek op het WK in Zuid-Afrika, maar inmiddels was het duidelijk geworden dat Nederland flink moest aanpoten om dat niveau vast te houden. Zo verloor Nederland eind 2011 een oefenwedstrijd van Duitsland kansloos met 3-0. Het was de voorbode van een dramatisch gespeeld EK, waarin Nederland na drie nederlagen in de poulefase naar huis kon.
De afgang op het EK kostte Van Marwijk zijn baan. Hem werd het sterk aangerekend dat hij de sfeer in de spelersgroep zo liet verslechteren. Onder de warmere Van Gaal was daar geen sprake van en kende Nederland een opleving: moeiteloos fietste Nederland door een zware kwalificatiepoule heen en kwalificeerde zich glansrijk voor het WK. Ook op het WK gooide Oranje hoge ogen: wereldkampioen Spanje werd met maar liefst 5-1 van de mat geveegd, waarna Australië en Chili con carne aan de beurt waren. Uiteindelijk was alleen Argentinië te sterk na strafschoppen en legde het team beslag op een keurige derde plaats.
Het spel was echter niet best het afgelopen WK. Met een zeer verdedigend ingesteld team parasiteerde Oranje alleen op het talent van Robben. Die één of twee bevliegingen van hem moesten genoeg zijn om de wedstrijden te winnen. Vaak ging die tactiek geweldig op, maar ergens was het ook wel meer geluk dan wijsheid: zowel tegen Spanje als Australië en Mexico kwam Nederland op achterstand en dan heb je niet zo veel meer aan alleen tegenhouden. Toch toonde Nederland in die wedstrijden veerkracht. Toen wel.
Toen Hiddink het stokje van Van Gaal overnam, bleef het slechte spel behouden, terwijl de spelers ook plotsklaps hun zelfvertrouwen waren verloren. Ineens konden ze de simpelste dingen niet meer en dus werd de kwalificatiereeks voor het EK een ware beproeving. Constant werden doelpunten weggegeven en dus liep Nederland, net als op het WK, achter de feiten aan. Alleen herstelt Nederland steeds slechter van die tegenslagen. De veerkracht ontbreekt en dus laat Oranje zich steeds gelatener afslachten. Het licht gaat uit voor Oranje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Heeft u vragen en/of toevoegingen, laat dan hier een reactie achter: