Tijdens het veldwerk in Salzburg in 2010 werd er geregeld teruggeblikt op de voorbije drie studiejaren. Onze docent (Mark B.) merkte op dat we in die tijd behoorlijk waren veranderd. Zelf had ik er nooit zo bij stilgestaan, dus die opmerking kwam een beetje als een verrassing voor me. Ik had zelf het idee dat ik nog redelijk "hetzelfde" was gebleven. Misschien een beetje dikker geworden, maar voor de rest dacht ik dat ik in grote lijnen nog steeds dezelfde persoon was.
Misschien had ik ongelijk. Kijk bijvoorbeeld naar mijn schrijfsels uit 2007 en 2010 en je zult zien dat er een duidelijke ontwikkeling is geweest. Ik ben wijzer geworden, maar ik had het idee dat dat eigenlijk alleen in de schrijfsels naar voren was gekomen en niet zozeer in het dagelijks leven.
De afgelopen jaren is er natuurlijk ook wel het een en ander gebeurd. Zo had ik in 2007 nog geen studie met succes afgerond. Toch was ik toen zeker niet ongelukkig. Ik vermaakte me altijd wel. Toen ik na de vakantie met mijn nieuwe studie begon, had ik al snel het benodigde zelfvertrouwen om vakken te halen. Wel was ik toen erg bang voor de veldwerken en excursies. We hadden meteen in oktober al een reisweek en ik was er vreselijk gespannen voor. Of dan die keer dat we 's ochtends vroeg naar Zeeland gingen voor een excursie. Brr! En als klap op de vuurpijl de echte veldwerken in het voorjaar. Van mij had het niet gehoeven.
Ondertussen wist ik mijn interessegebieden uit te breiden naar bijvoorbeeld het weer en foto's maken. Dat ging dan weer ten koste van sociale activiteiten, zoals MSN'en. Had ik vroeger het idee dat de tijd traag ging, nu vond ik de tijd steeds sneller gaan. Ik merkte dat ik vaak van specifieke onderwerpen veel wilde afweten. Ik kreeg nu een beter idee van hoeveel er allemaal nog te leren was. Te veel om op te noemen.
Met m'n studie lag ik redelijk op schema. Ook had ik het idee redelijk bij de groep te horen en dat was handig. Af en toe kon ik dan vragen wat de bedoeling nou was, zodat ik niet meer vast hoefde te lopen. Het werd me duidelijk wat het belang was om er een beetje bij te horen. Dat gevoel had ik op de middelbare school nooit gehad en behalve dat je je er vaak klote door voelt, moet je ook nog eens alles in je eentje voor elkaar zien te krijgen. Nu kon ik redelijk met de stroom mee.
In het derde jaar gingen we ons specialiseren. De groep viel langzaam uit elkaar. Nog steeds heb ik een beetje spijt dat ik toen heb gekozen om verder te gaan met de economische kant, hoewel mijn cijfers duidelijk in die richting wezen. In het derde jaar hadden we nauwelijks veldwerken en excursies meer, en inderdaad, ik miste ze. De veldwerken en excursies waren eigenlijk gewoon een soort vakanties. Je leerde je klasgenoten er beter door kennen en ik denk dat dat in mijn geval heel heilzaam is geweest. Zo eindigde ik studie Aarde en Economie met eigenlijk veel schoolvrienden of -kennissen, maar daar stond tegenover dat ik minder contact had met m'n "oudere" vrienden en dat vond ik dan weer jammer.
Kon ik vroeger in tien minuten een aardig stukje schrijven, nu kon ik diezelfde hoeveelheid tijd uittrekken om één zin te bedenken. De toon werd bedachtzamer, de spelling werd geoptimaliseerd en de onderwerpen werden complexer of wetenschappelijker. Het schrijven van een artikel duurde daardoor dus steeds langer. Dit, in combinatie met de nieuwe hobby's en interesses, zorgde ervoor dat het leven eigenlijk te snel voor me ging. Nog steeds vliegen de dagen om.
In 2010 ging ik verder met de Master STREEM. Tegelijkertijd ging ik naar Stumass. Ergens vind ik het wel jammer dat Stumass niet zes jaar eerder is opgericht, zodat ik veel eerder begeleid had kunnen worden. Nu kwam het een beetje als mosterd na de maaltijd, ik had immers net mijn studie gehaald. Uiteindelijk heb ik ook m'n Master gehaald, ondanks dat dat in het begin ook nog een bijna onmogelijke opgave leek. Verder heb ik er vooral een aantal aardige receptjes leren kennen en een aantal "lotgenoten".
Inmiddels is het alweer 2012. Ik zie er nog ongeveer hetzelfde uit als in bijvoorbeeld 2006. Ik schaak nog steeds, ik schrijf nog steeds en af en toe heb ik zin om iets te tekenen. Toch ben ik geestelijk wel veranderd. Ik heb m'n kennis verrijkt. Of zijn er nog meer dingen die aan mij zijn veranderd? Wat zegt de lezer? En hoe is de lezer zelf de afgelopen jaren veranderd? Schrijf het me!
Interessante beschouwing. Er is ook ongelooflijk veel gebeurd de afgelopen jaren denk ik. Ik vind het nog slecht voor te stellen dat we vier jaar geleden nog toe moesten werken naar alle veldwerken. Het lijkt mijlen terug, soms lijkt de onbevangenheid van toen toch weer veel minder plaats te hebben nu of anders gezegd aanwezig te zijn. Gek genoeg lijkt de start van een opleiding altijd zo enerverend, veel leuke introvakken, nieuwe dingen. Ik vind het wel mooi en treffend hoe je het beschrijft, het geheel aan zaken die je maar overal doorheen sleept, en dat de tijd soms vliegt, maar terugkijkend dat je je ook niet meer kunt voorstellen dat dat nog máár 4 jaar geleden is...
BeantwoordenVerwijderenOntwikkeling vind ik echter best moeilijk te duiden. Het gebeurt, maar het is allemaal zo relatief, en ik vind het toch wel lastig te zeggen waar dan precies de persoonlijke ontwikkeling precies zit, en bijvoorbeeld inhoudelijke ontwikkeling. Natuurlijk is die er zeker; en je kunt natuurlijk ook wel wat dingen bij jezelf aanwijzen; maar het is moeilijk je manier van denken ook echt te toetsen. Is je blik op de realiteit dan zoveel anders denk ik dan? vast wel, maar wat was je perceptie toen, en wat is die nu. Ik vind het zelf toch wel moeilijke vragen om te beantwoorden. (wel boeiend om over na te denken)
Ik vind bij terugkijken altijd wel moeilijk dat je soms ook wel het heden wat negatief kunt gaan bekijken, of misschien anders wegen, zonder dan meer echt veel vertrouwen in de toekomst te kunnen hebben; terwijl, als je het bijvoorbeeld over onbevangenheid hebt, je dat juist wel zou moeten doen :P Toch herken ik zeker wat je schrijft, soms had je met de kennis van nu liefst dan al geleefd, en keuzes gemaakt (als dat mogelijk was geweest; in het geval van Stumass was dat natuurlijk wat lastiger ;-) )
Toch heb ik het gevoel dat je bij een verandering bijvoorbeeld in de balans thuis-school ook weer een andere situatie gehad had. In jouw geval vond je het jammer dat je uiteindelijk misschien minder tijd thuis kon besteden; maar ik denk dat je daardoor wel een mooie studietijd hebt kunnen hebben; daarnaast weet ik ook niet of A&E echt een heel geschikte studie was om er nog veel naast te kunnen hebben. Het slokt gewoon tijd op :P Ik denk dat je het wel als een positief effect moet zien dat je er je interesses in hebt kunnen ontplooien, wij hebben er iig via de blog van mee kunnen genieten. Bijv. inhoudelijk wbt het weer vond ik de achtergrond info over met name recente temperatuurtrends in NL en onze lokale condities wel relevant, heb er ook wel wat grappige nieuwe dingen over meegekregen, en mij als medestudent heb je iig wel gestimuleerd er weer op een andere manier over na te denken :P (ben natuurlijk niet de grootste kenner); hoop dat dat voor anderen ook zo geldt!
Ik vind het wel fijn voor je dat je in je laatste jaar van de studie in de Masterfase hebt kunnen aankloppen bij Stumass, ik merk hoe zwaar Masters kunnen zijn. Hoewel je dan misschien die thuisbasis liever eerder had gevonden, denk ik dat het misschien ook wel mooi is dat je nu de zelfstandigheid kunt pakken met meer focus. Tijdens A&E moesten we ook wel op heel veel andere dingen letten; misschien had het ook wel veel geweest.
Wel lastig dat het herprofileren je nu dit jaar wat zwaarder valt, en in algemene zin het veranderen van je leven. In die zin is het wel fijn dat je woonplezier alleen maar toeneemt wbt je huisgenoten en het je er thuisvoelen.
Over mezelf: ik zou er ook wel een reactie over kunnen schrijven, maar dat kan ik evt nog wel in een aparte post doen een keer. Nu echter slapen :P