Gisteren pakte BSG een matchpunt in de meesterklasse. Behirder scoorde eveneens remise tegen jeugdtalent Nico Zwirs. Met een beetje pech was het een nul geworden en had BSG opnieuw verloren, maar ditmaal werd de Bussumse staartploeg ontzien door de schaakgoden. Dat mocht ook wel een keer.
Hoewel het voor de toeschouwers maar een saaie partij was, vond ik wel een leerzaam geheel. Laatst stond er in het clubblad van BSG een artikel over de waarde van stukken. Het was gebaseerd op een onderzoek van een grootmeester. Hoewel het inmiddels alweer ruim tien jaar tot de wetenschappelijke literatuur behoort, keek ik mijn ogen uit toen ik het las. Zo werd de waarde van het loperpaar vastgesteld op een half punt, terwijl een extra ontwikkelingszet een derde punt was.
Gisteren kreeg ik gelijk de kans deze waarden in de praktijk te toetsen. Doordat ik in de opening al snel mijn loperpaar opgaf, probeerde ik dat gemis te compenseren met een ontwikkelingsvoorsprong. Later deed ik het minder handig en gingen we een andere fase in, waarin wit moest proberen de doorbraak d3-d4 te spelen en waarbij zwart het moest tegenhouden. Hoewel ik niet best stond, hield ik me vast aan wat ik geleerd had van de partijen in Wijk aan Zee: mensen spelen niet als computers. Zelfs op het hoogste niveau rommelen ze maar wat aan. Een hele geruststelling. Uiteindelijk kon ik met een spreekwoordelijk blauw oog ontsnappen. Daarom heb ik maar even een positionele analyse gemaakt van dit resultaat tegen misschien wel een toekomstige grootmeester.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Heeft u vragen en/of toevoegingen, laat dan hier een reactie achter: