Na bijna acht jaar bloggen ben ik er eindelijk achter: het zijn niet de artikelen, maar de reacties die de sfeer op een weblog bepalen. De interactie, meningsverschillen of humoristische opmerkingen: ze geven een extra dimensie aan een artikel. Een goed overzicht van ongenuanceerde artikelen en botte, maar vaak best humoristische reacties is nog altijd mijn sfeervolle, oude weblog.
Het krijgen van reacties geeft mij een gevoel dat ik ertoe doe. Dat men toch de moeite neemt om op mijn weblog een reactie achter te laten. Ik kan zelfs blij worden van een reactie die niks met het artikel van doen heeft. Daarom heb ik in al die acht jaar geprobeerd om meer reacties te krijgen, bijvoorbeeld door interessantere onderwerpen aan te snijden, of door de kwaliteit van de artikelen te verbeteren. Het hielp helaas weinig. Oude lezers haakten af en nieuwe lezers waren ook gauw weer vertrokken. Het aantal reacties bleef daardoor in ieder geval vrij beperkt.
Sinds ik bij Blogspot zit, is het aantal reacties, zowel in absolute zin als per artikel, gigantisch gekelderd. Daar zijn meerdere oorzaken voor aan te wijzen: zo is het reageren minder makkelijk bij Blogspot dan het bij Web-log ooit was. Ook kunnen er lezers zijn afgehaakt door de noodgedwongen weblogverhuizing en de daarbij behorende radiostilte. Toch had ik nooit gedacht dat dat zoveel zou uitmaken. Of worden de lezers nu afgeschrikt doordat mijn huidige weblog makkelijk via zoekmachines is te vinden? Een belangrijkere vraag is of ik er zelf nog iets aan kan doen om meer reacties los te maken. Kan ik met mijn artikelkeuze het aantal reacties sturen? Daarom is het tijd voor een grondige analyse.
Het probleem is dat het aantal achtergelaten reacties voor een groot gedeelte door toevallige factoren bepaald wordt: het varieert enorm van artikel tot artikel. Daarmee is het aantal reacties per artikel te vergelijken met bijvoorbeeld het aantal inhaalacties per race in de Formule 1 of het autobezit per huishouden in een grote stad: de individuele verschillen zijn enorm, maar op geaggregeerd niveau worden de patronen duidelijk zichtbaar.
 |
| Overzicht van het aantal artikelen en reacties van september 2006 t/m augustus 2013. |
Hierboven heb ik het aantal artikelen en het aantal reacties op de artikelen per maand weergegeven. De grafiek begint in september 2006 en loopt door tot augustus 2013. Van het huidige weblogjaar (september 2013 t/m augustus 2014) heb ik nog geen definitieve cijfers, maar het ziet er niet naar uit dat de ingezette trend is doorbroken. Te zien is hoe laag het aantal reacties in het Blogspot-tijdperk is (gele achtergrond). De blauwe balkjes (donkerblauw: alle reacties, lichtblauw: alle reacties exclusief mijn eigen reacties) komen soms niet eens boven de gele balkjes (aantal artikelen) uit, wat betekent dat ik tegenwoordig soms gedurende lange periodes nauwelijks reacties krijg.
Het aantal reacties per artikel varieert per jaar. In de onderstaande grafiek staan de verdelingen van het aantal reacties per artikel per weblogjaar. Weblogjaar 4 (2009-2010) en 5 (2010-2011) hadden veel reacties per artikel (gemiddeld ongeveer 10), terwijl het aantal reacties in weblogjaar 6 (2011-2012) en 7 (2012-2013), in het Blogspot-tijdperk dus, meer in de buurt van de 2 lag. Dat is in de grafiek goed te zien: de grafiek ligt in weblogjaar 4 en 5 veel hoger dan in weblogjaar 6 en 7, wat betekent dat de kans om meer dan een willekeurig aantal reacties (n, bijvoorbeeld 5) bij een artikel te krijgen in die jaren veel hoger was.
 |
| Verdeling van het aantal reacties per weblogjaar. |
Het grappige van de verdelingsfuncties is dat ze bij benadering heel erg lijken op de zogenaamde exponentiële verdeling. Het grappige van deze verdeling is dat-ie geheugenloos is, wat zou betekenen dat de kans op een nieuwe reactie onafhankelijk is van het aantal bestaande reacties op een artikel. De reacties lijken elkaar dus niet te beïnvloeden: daar gaat het hele idee van interactie.
 |
| In het tweede weblogjaar (september 2007 t/m augustus 2008) was het aantal reacties per artikel nagenoeg exponentieel verdeeld. |
De werkelijkheid zal wel iets gecompliceerder liggen, maar grappig is het wel. Misschien is het geheim van een goed artikel wel om veel mensen aan te spreken, niet om een discussie uit te lokken. Ik ga nog bedenken wat ik met die informatie kan doen.
Analyses
Verdere informatie verkreeg ik door de kwantitatieve data te analyseren. Gecorrigeerd voor tijdtrends en de onderwerpen van de artikelen, bleek het aantal reacties per maand bij mijn huidige Blogspot-weblog bijna 60 procent lager te zijn dan bij Web-log. Die 60 procent is dus verdwenen, opgelost. Uit de resultaten van mijn artikelen van Web-log bleek dat artikelen over het klimaat, de Formule 1, de universiteit (veelal veldwerkverslagen) weinig reacties losmaken. Beter kan ik daarom schrijven over schaken. Opiniestukken, wist-je-datjes en humoristisch bedoelde artikelen doen het doorgaans ook beter. En als dat nog niet werkt, kan ik altijd nog over politiek schrijven of een poll houden.
Hoe denkt u dat Jespers weblog meer reacties kan krijgen?
*Meerdere antwoorden zijn mogelijk!
Tot slot bleek ook dat geduld in mijn Web-log-tijd beloond werd: iedere dag dat een volgend artikel op zich liet wachten, leverde weer een extra reactie op. Als dat voor Blogspot ook zou gelden, zou ik gemakkelijk aan 365 reacties per jaar moeten komen. Iets om filosofisch over na te denken…
 |
| Een voorbeeld van een deel van het databestand. |
heb je de reacties die je op facebook krijgt op je artikelen ook meegeteld?
BeantwoordenVerwijderenNee! De laatste jaren wordt er inderdaad wel meer via Facebook gereageerd dan op de weblog zelf, maar zelfs met Facebook-reacties blijft het aantal reacties per jaar lager dan in de web-log-tijd.
BeantwoordenVerwijderen