Een goed begin is het halve werk
Het eerste deel van het toernooi was voor mij prima verlopen en dus was het geen verrassing dat ik op maandagavond werd ingedeeld tegen Bart Michiels, een van de weinige grootmeesters die onze zuiderburen rijk zijn. Het betekende dus dat ik voor het eerst in het toernooi tegen een sterkere tegenstander kwam te spelen en dat was een hele omschakeling. Er kunnen dan twee dingen gebeuren: of je raakt verlamd van de schrik en doet geen enkele fatsoenlijke zet, of je voelt de adrenaline door je aderen stromen, waardoor je alert en levensgevaarlijk wordt. Helaas gebeurt bij mij meestal het eerste, waardoor mijn scores in lange partijen tegen sterkere tegenstanders te wensen overlaten. Daar wilde ik eens mee afrekenen, maar dat lukte aanvankelijk van geen kanten. Desondanks bleef ik nog half op de been en kwam ik zelfs terug in de wedstrijd, waarna de adrenaline alsnog begon te stromen:
Het eerste deel van het toernooi was voor mij prima verlopen en dus was het geen verrassing dat ik op maandagavond werd ingedeeld tegen Bart Michiels, een van de weinige grootmeesters die onze zuiderburen rijk zijn. Het betekende dus dat ik voor het eerst in het toernooi tegen een sterkere tegenstander kwam te spelen en dat was een hele omschakeling. Er kunnen dan twee dingen gebeuren: of je raakt verlamd van de schrik en doet geen enkele fatsoenlijke zet, of je voelt de adrenaline door je aderen stromen, waardoor je alert en levensgevaarlijk wordt. Helaas gebeurt bij mij meestal het eerste, waardoor mijn scores in lange partijen tegen sterkere tegenstanders te wensen overlaten. Daar wilde ik eens mee afrekenen, maar dat lukte aanvankelijk van geen kanten. Desondanks bleef ik nog half op de been en kwam ik zelfs terug in de wedstrijd, waarna de adrenaline alsnog begon te stromen:
Ik was natuurlijk helemaal in de wolken door dit resultaat en dus toog ik in een goede stemming met Ewood naar de camping. Helaas misten we ergens een afslag, waardoor we helemaal verdwaalden en pas anderhalf uur later terug op de camping aankwamen. De dag erna ging het op het schaakbord amper beter:
De wat matige overwinning betekende wel dat ik weer naar het 'podium' mocht. Opnieuw speelde ik in de hoek van de zaal aan bord 5 met zwart, ditmaal tegen Stefan Docx:
Zodoende was ik van mijn ongeslagen status af en besloot ik het toernooi in stijl:
Uiteindelijk leverde de score van 6 uit 9 me dus een bescheiden ratingprijs op (in de categorie tot 2300) en dus mocht ik een envelop ophalen. Ewood had minder mazzel: hij streed in de laatste ronde nog om de grote prijzen (een overwinning had hem, achteraf gezien, de gedeeld eerste plaats en dus een heleboel geld opgeleverd), maar helaas redde hij het ook niet tegen Docx, die samen met Gavrilov en Michiels het toernooi won. Gavrilov schreef het toernooi officieel op zijn naam omdat hij sterkere tegenstanders had gehad (misschien wel omdat hij mij had weten te ontlopen...) Toch kon ik met een remise op een grootmeester en een overscore (ik had 16 punten gewonnen als het toernooi voor rating had meegeteld) tevreden terugkijken op het toernooi. Nu nog die openingen wat opwaarderen en dan ga ik echt knallen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Heeft u vragen en/of toevoegingen, laat dan hier een reactie achter: