25-09-2012

Ik snap niks meer van de wereld

Ik vind het moeilijk om met mijn tijd mee te gaan. Ik ben nauwelijks geïnteresseerd in de nieuwe ontwikkelingen en ik snap er ook maar weinig van. Voor m'n gevoel ben ik in de jaren '90 blijven steken, toen de wereld nog overzichtelijk en veilig was. Nu heb ik de grootste moeite om een logische verklaring te vinden voor de gebeurtenissen om me heen. De logica is zoek en daardoor snap ik niks meer van de wereld.
 
Grote achtertuin
Zo verstuurde een meisje afgelopen week een uitnodiging van haar verjaardag via Facebook. Een kleine onachtzaamheid kende echter grote gevolgen: in de uitnodiging bleef het vakje aangevinkt staan dat voorzag dat gasten op hun beurt weer vrienden konden uitnodigen. Dat zal vast niet voor de eerste keer zijn gebeurd, maar nu had het ineens grote gevolgen, want binnen de kortste keren hadden zich tienduizenden mensen voor het feest aangemeld. Helemaal snappen doe ik dat niet, want om zo veel mensen te herbergen, moet de familie van Merthe wel een onrealistisch grote achtertuin hebben. Dat hadden de feestgangers zich toch ook wel gerealiseerd? 
 
Raison d'être
De media pikten de storm in een glas water in ieder geval op en daarmee leek de kous af: iedereen wist wat er zou gebeuren, dus de spanning was er wel af. Fout gedacht, want er waren alsnog een paar duizend jongeren naar het gat afgereisd waar eigenlijk gewoon niks te doen was. Toen ze er eenmaal waren, hadden ze zelf ook geen idee waarvoor ze nou gekomen waren. Er was helemaal geen feest en in plaats van dat er een DJ was, stond de ME ze op te wachten. Dus besloten ze de boel maar kort en klein te slaan.
 
Project X
We schijnen hier te maken te hebben met een nieuw verschijnsel: de zogenaamde Project-X-feesten. "Project X" is de naam van een film die over een uit de hand gelopen verjaardagsfeest gaat. De film kwam eerder dit jaar uit en dient kennelijk als inspiratiebron, want nadat een paar maanden geleden soortgelijke chaotische taferelen in Duitsland waren voorgekomen, was nu Nederland aan de beurt. De relschoppers richtten in Haren een ravage aan waar je "U" tegen zegt: de uiteindelijke schade zal waarschijnlijk in een 7-cijferig getal worden uitgedrukt. In ieder geval heeft het woord "feest" een nieuwe dimensie gekregen.
 
Er met de haren bij gesleept
Na het drama moest er natuurlijk een schuldige worden aangewezen. Uiteindelijk werd zelfs Facebook er met de haren bij gesleept. De sociaalnetwerksite zou niet hufterproof zijn, waardoor dit soort nepfeesten konden ontstaan. Ironisch genoeg bracht de "Ierse privacywaakhond" (Irish Dataprotection-Authority) op diezelfde fatale vrijdag de 21e september een rapport uit over zaken waar het Facebook op de vingers had getikt. Iets over automatische gezichtherkenning en wat geneuzel over advertenties waren de speerpunten van dit rapport (Metro, 25 september 2012). Over het probleem dat de ramp in Haren had gevormd geen woord. Kortom: de kenners hadden het kennelijk ook niet zien aankomen, of ze hadden het probleem onderschat. Maar ondertussen wel wijzen. In de verkeerde richting dus.
 
Kind van rekening
Al met al was de Harense klucht een raadselachtige aaneenschakeling van gebeurtenissen, die voor mij stuk voor stuk te onlogisch zijn om er iets van te begrijpen. Kennelijk is dit destructieve kuddegedrag tegenwoordig normaal. In ieder geval zal het geplaagde Facebook zijn gezicht moeten proberen te redden, na de zoveelste golf van negatieve publiciteit. De koers(k) van het aandeel is sinds de oprichting tot grote dieptes gekelderd. Maar ook Facebook had niet kunnen voorzien dat een klein foutje zulke grote gevolgen zou hebben. Hopelijk leren ze er wel van, net als die achterlijke relschoppers, die de schade hopelijk tot de laatste cent gaan vergoeden. Goed om te weten dat dit soort dingen in Bussum niet aan de orde zijn.
 
Nog een kutfilm
Dan over naar iets heel anders: die kutfilm van ene crimineel die zichzelf Sam Bacile noemt. Dit in Amerika woonachtige genie haalde een zooitje derderangs acteurs onder een vals voorwendsel over om hun acteerkunsten voor zijn weinig subtiele film aan te wenden. Die dachten aan onschuldige vorm van vermaak mee te werken, genaamd Dessertwarriors, maar ze bleken ineens deel uit te maken van een politiek statement, de inmiddels welbekende anti-Islamfilm Innocence of Muslims en waren daar allesbehalve gelukkig mee. Een begrijpelijke reactie.
 
PowNews-achtig
Minder begrijpelijk is de reactie uit de Arabische wereld. Die waren woedend over de film en richtten hun pijlen op de Amerikaanse regering. Alsof die er wat aan konden doen, hoewel het Witte Huis zich meteen in alle bochten wrong om de kou uit de lucht te halen. Tevergeefs. Kennelijk is de moslimwereld niet al te snugger en komen ze met primitieve protestacties als het in de fik steken van Amerikaanse vlaggen, precies wat de film voor ogen stond: Moslims op hun pik trappen en wachten op hun reactie, zodat de hele wereld zou zien dat die gasten niet goed snik zijn.
 
Geen Koefnoen-typetjes
In dat opzicht is de "film" dus goed geslaagd, hoewel Innocence of Muslims een parodie is op een echte film, en dan niet eens een leuke. De film zegt alles over de maker, die ondanks een grote zak geld niet verder komt dan een volledig onsamenhangend geheel van mislukte dialogen en slecht geacteerde vechtscenes. Tenminste, dat baseer ik op de trailer, waarvan ik (om inmiddels wel duidelijk geworden redenen) geen linkje ga plaatsen. Ik ben geen Geert Wilders, die wel van knip-en-plakwerkfilms houdt.
 
Verbeterde versie van Fitna
Nee, als een volk zich beledigd zou moeten voelen, dan zouden de Amerikanen dat moeten zijn, omdat ze zo'n slechte filmmaker in hun midden hebben. Een Oscar gaat de film nooit winnen, zelfs niet nu Iran het filmprijzenfestival heeft geboycot. Vreemd genoeg bestaat de film al enkele maanden, maar pas nadat het realiteitsgehalte werd verhoogd door middel van nasynchronisatie, brak de hel los. In ieder geval is het niet te hopen dat iemand een keer met een echt goede anti-Islamfilm op de proppen komt. Zul je zien dat er dan geen onlusten uitbreken, maar dat is dan weer logisch, want ik snap tegenwoordig niets meer van deze wereld.

2 opmerkingen:

  1. ...da's nou net wat ik al jaren ervaar (ik ben van 17 mei 1990) en dan de wereld zonder de tv, dan wordt het leven steeds moeilijker, in deze tijd, niet in de tijd voor de TV er was, en ben dan nog autistisch erbij, en tot 2010 is alles nog vrij simpel gebleven, en door dat alles via het internet gaat, wordt het er steeds minder makkelijk op, om samen te leven dan via het tv-tijdperk (zo ervaar ik dat toch)...

    Thomas Vermeeren uit 2900 Schoten (BEL)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hee, een reactie van een zielsverwant op een stokoud artikel van me. Dat is leuk! In die tijd schreef ik overigens wel meer artikelen over gebeurtenissen in het nieuws waar ik geen snars van begreep (zie bijvoorbeeld "Mateloos verrassend" en "Dat kutvoetbal").
      De laatste jaren is er inderdaad amper meer een touw vast te knopen wat er in de wereld gebeurt. De media spelen daarbij overigens een grote rol, want zij kiezen de onderwerpen uit die in het nieuws komen. Vaak verdwijnt de aandacht voor een bepaald onderwerp vaak weer even snel als 'ie gekomen was. Dat voedt bij mij het gevoel dat er een soort sensatiezucht meespeelt en dat de problemen vaak worden opgeklopt of erger worden voorgesteld dan ze in werkelijkheid zijn. Vorig jaar ging het bijvoorbeeld een tijd alleen maar over Griekenland en de schulden die ze nooit meer terug kunnen betalen. Nu gaat het vooral over de vluchtelingencrisis en terroristische aanslagen. Griekenland is kennelijk even geen probleem meer. Dat snap ik dus niet zo.
      Hier in het tochtige Nederland mochten we deze week overigens de gang naar de stembus maken. Een stel halvegaren vond het kennelijk lollig om een referendum uit te schrijven waar uiteindelijk niemand iets aan heeft. Gewoon omdat het kan. Gewoon omdat het leuk is dat de Nederlandse Jan met de pet een middelvinger naar Europa kan uitsteken. Klaarblijkelijk staat de wet dit soort geldverkwistende nepreferenda toe en moet de politiek zich bij de uitslag neerleggen, zodat we als land weer eens een pleefiguur slaan. Ik sta tegenwoordig nergens meer van te kijken.

      Verwijderen

Heeft u vragen en/of toevoegingen, laat dan hier een reactie achter: