Hoewel het niet van een leien dakje ging, had Fattle in de tweede seizoenshelft wel de macht gegrepen en lag hij op schema om zijn derde wereldtitel op rij te pakken. Deze imposante reeks begon in 2010, toen hij uit een kansloos geachte situatie de titel wist te pakken. Toch was het binnenhalen van die titel een peulenschil vergeleken de halsbrekende toeren die hij ditmaal in de seizoensfinale moest uithalen om kampioen te worden. Hij redde het maar net.
Het wereldkampioenschap van 2012 leek bij het ingaan van de laatste ronde beslist: Fattle was in ieder geval al met twee wielen kampioen. Niet alleen had hij een snellere auto, ook stond hij dertien punten voor op rivaal Alonso in het kampioenschap. Maar in kampioensraces gaat alles anders, zeker als er af en toe regendruppels vallen. Nog altijd heeft men het over de finale van vier jaar geleden, toen Luis pas in de laatste bocht de benodigde vijfde plek pakte en wereldkampioen werd - daarmee Brazilië in rouw dompelend. Ditmaal ging het er nog veel wilder aan toe en kon Fattle met de grootste moeite het hoofd boven water houden.
In de kwalificatie is het circuit nat, om geleidelijk op te drogen. De titelkandidaten komen er niet aan te pas: Fattle is slechts vierde, Alonso komt niet verder dan de achtste tijd, wat door een straf voor Pastoor wordt omgezet in een zevende plek op de grid. De voorste startrij is voor deze gelegenheid ingenomen door de McLarens, die de laatste races weer op snelheid zijn. De voortekenen zijn niet erg gunstig voor Alonso, die in ieder geval op het podium moet eindigen om kampioen te worden. Hij is laconiek, wetende dat hij nog een joker achter de hand heeft: zijn trouwe teamgenoot Felipe Massa die er alles aan zal doen om hem aan de titel te helpen. Fattle heeft daarentegen alles te verliezen en de regendreiging in combinatie met zijn magere startplaats is een gevaarlijke combinatie.
Dat blijkt wel bij de start, want waar de Ferrari's goed van hun plek komen, komt Fattle meteen in het gedrang en wordt aan alle kanten om de oren gereden. Bij het aanremmen voor de vierde bocht klapt Räikkönen er bijna bovenop en tikt Senna hem achterstevoren. De Braziliaan komt vervolgens Perez tegen, waardoor de twee kunnen uitstappen. Fattle staat achterstevoren op de baan en heeft alle geluk van de wereld dat niemand per ongeluk tegen zijn bolide knalt. Als laatste kan hij zijn weg weer vervolgen, maar gerust is hij er niet op: de wagen is beschadigd, al weet niemand hoe erg.
Vooraan profiteert Alonso maximaal van de pech van zijn rivaal. In één beweging gaat hij zowel de gewiekste Massa als Webber voorbij, waardoor hij achter de McLarens de derde plaats inneemt en virtueel wereldkampioen is. Massa moet zijn opofferingsgezindheid bekopen: hij wordt ook nog door Webber en Hülkenberg ingehaald.
Alonso's goede gevoel is echter van korte duur: achterin laat Fattle zijn tanden zien en al snel heeft hij de staart van het veld weer in het vizier. Geduldig verwijst hij de tragere deelnemers terug. Vooraan werkt Hülkenberg zich ook nog voorbij Webber. Even later krijgt hij de derde plaats in de schoot geworpen als Alonso in de eerste bocht even van de baan glibbert. De Duitse Force India-coureur geeft zijn team een fraai afscheidscadeau met zijn doortastende optreden in de openingsfase. Niet voor niets had hij hier twee jaar geleden de pole gepakt in dezelfde omstandigheden.
Alonso heeft het daarentegen zwaar. Gelukkig krijgt hij alle hulp van Massa, die zijn bolide zo breed als de hele baan maakt en voorkomt dat iemand nog in de buurt van Alonso komt. Wel wordt de trein achter de Ferrari's steeds langer. Door de aanhoudende regen wordt het circuit steeds natter en daarom komen de eerste coureurs al naar de pits. Vooraan krijgen de duellerende McLarens gezelschap van Shoeface. De zevenvoudig wereldkampioen ligt dankzij twee pitstops al een ronde achter: eerst kreeg hij een lekke band, daarna besloot hij maar over te stappen op intermediates. Door de Mercedes hebben de McLaren-coureurs een goed beeld welke band het geschikst is voor de omstandigheden. Toch kiezen ze voor verschillende strategieën: Luis laat de profielbanden omleggen, net als de titelkandidaten, maar Button rijdt door. "It has stopped raining", observeert de slimmere van de twee McLaren-coureurs. Achter hem doet Hülkenberg hetzelfde. De Duitser verkleint langzaam maar zeker zijn achterstand op Button.
Op dat moment zijn de intermediates iets sneller dan de droogweerbanden en worstelen de titelkandidaten zich door het middenveld heen. Terwijl Massa op slicks terugvalt, hebben de koplopers daar niet veel last van. Wel gaat Hülkenberg Button sensationeel voorbij en leidt de race. Achter hen loopt Luis mondjesmaat in, maar als de baan opdroogt gaan zijn banden naar de knoppen en moet hij opnieuw naar de pits - ditmaal voor droogweerbanden. Alonso en Fattle doen hetzelfde en liggen na hun tweede bandenwissel vierde en vijfde, vlak achter elkaar. Fattle heeft de schade van de openingsronde al bijna ongedaan gemaakt. Ondertussen zijn Hülkenberg en Button bezig de rest van het veld te deklasseren: ze hebben een voorsprong van driekwart minuut op Luis, die twee - achteraf gezien - onnodige pitstops had gemaakt.
Die voorsprong wordt ongedaan gemaakt als Rosberg zijn band lekrijdt op een brokstuk van het ongeluk in de eerste ronde. Pas nadat het kalf Rosberg verdronken is, wordt de put gedempt: de safetycar komt de baan op, zodat de rotzooi kan worden opgeruimd. Hülkenberg en Button maken van de gelegenheid gebruik om nieuw rubber te halen, waarna ze in de file achter de trage Mercedes aansluiten. Vervolgens mogen de achterblijvers hun ronde achterstand ongedaan maken, waardoor de safetycar nog een paar ronden langer op de baan blijft. Ergens wel raar: in Japan kreeg Webber niet eens de tijd om na een reparatie bij de staart van het veld aan te sluiten, maar nu werden de achterblijvers wel schadeloos gesteld.
Bij de herstart gaat Hülkenberg er als een haas vandoor. Fattle komt wel in de problemen: hij ziet Co Biaggi binnendoor passeren. Teamgenoot Webber probeert zijn teammaat ook een oor aan te naaien, maar zijn inhaalpoging aan de buitenkant resulteert in een uitstapje naast de baan, waardoor de Australiër ver terugzakt. Co Biaggi is op stoom geraakt en even later gaat hij ook Alonso voorbij. De Japanner moest even laten zien wat hij in zijn mars had om nog een teambaas te overtuigen: hij zit momenteel nog zonder contract voor volgend jaar. Een ronde later zijn de rollen omgedraaid en passeert Alonso de Sauber weer.
Vooraan is Luis voorbij zijn teamgenootje gegaan en maakt Hülkenberg in de moeilijke omstandigheden zijn eerste foutje van de middag: hij spint en ziet Luis passeren. Hij is niet de enige die zijn auto niet altijd de baas is: teamgenoot DRS'ta doet hetzelfde en ook Webbers jacht naar voren wordt gehinderd door een hevig overstuurmoment in de laatste bocht. Het bondst maakte Räikkönen het, die na een spin dacht via een "escape-road" de baan weer op te rijden. De weg liep dood en dus moest Räikkönen zijn auto weer keren. Hij verloor er zeeën van tijd mee.
Ondertussen neemt Red Bull een dappere beslissing door Fattle binnen te roepen voor een nieuw setje droogweerbanden. Dapper, want de atmosfeer staat op ontploffen. Dat blijkt wel, want een paar minuten later vallen de druppels weer uit de lucht en moet Fattle als een haas terug naar de pits voor banden met wat meer profiel. Door een radioprobleem valt die pitstop volledig in het water. Op datzelfde moment besluit Alonso eigenwijs een ronde langer op slicks door te rijden en moet dat bijna met een fatale schuiver bekopen.
Toch is dat leed nog heel gering vergeleken de pech van Luis. Hülkenberg probeert de koppositie te heroveren, maar neemt iets te veel hooi op zijn vork. Het resultaat: bij het aanremmen verliest hij de achterkant van zijn bolide en verbrijzelt Luis' voorwielophanging. De Brit kan uitstappen en sluit zijn periode bij McLaren in mineur af. Door de ellende gaat Button naar de leiding, terwijl Hülkenberg een drivethroughpenalty krijgt voor de botsing.
Door de vele gebeurtenissen is Massa weer naar de tweede plek opgerukt, voor Alonso, Webber, Hülkenberg en Shoeface. De Duitser is in zijn afscheidsrace mooi opgeklommen, profiterend van de safetycar en de fouten van anderen. Fattle ligt zevende en is daarmee nog net virtueel kampioen, ook nadat Massa Alonso laat passeren. Shoeface bewijst Fattle even later ongeveer eenzelfde dienst: hij laat zijn jongere landgenoot eenvoudig voorbij, waarmee de titelstrijd wel beslist is - mits de Red Bull heel blijft.
Vooraan liggen de posities wel vast en bloedt de spanning om het wereldkampioenschap dood. De strijd om de laatste punten is veel spannender. Zo probeert Co Biaggi Shoeface nog in te halen, maar gaat zelf in de rondte. Hij valt terug van de achtste naar de tiende plaats, maar doordat DRS'ta zijn bolide met nog een paar ronden te gaan tegen de muur plakt, rukt hij een plekje op. Het ongeval zorgt voor de tweede safetycarfase van de race, die daarmee beslist is. Dat is triest voor Maroussia, dat in de slotfase de tiende plek in het constructeurskampioenschap verspeelt aan Caterham: in de slotfase pakt Petjerov Pic de cruciale twaalfde plek af - die door het uitvallen van DRS'ta wordt omgezet in een elfde plaats, net buiten de punten. De laatste ronden worden achter de safetycar gereden, waardoor de stand bevriest. Button wint, maar Fattle wordt dankzij zijn zesde plaats kampioen. Alonso en Massa staan samen op het podium en verzekeren Ferrari daarmee van de tweede plaats in het constructeurskampioenschap - een prestatie van formaat. Webber wordt nog vierde, voor Hülkenberg. Shoeface sluit zijn loopbaan af met een zevende plaats, voor Vergne, Co Biaggi en Räikkönen.
Het was een lang en enorm spannend seizoen. Fattle heeft het dit jaar echt niet cadeau gekregen en dat is de verdienste van Alonso, die in bijna alle races maximaal presteerde. Ze zullen bij Ferrari nog wel terugdenken aan Canada, toen ze de verkeerde strategie kozen, en Japan, waar ze veel punten verloren door een startongeval. Maar de rest van het seizoen heeft Alonso bijna onmenselijk gereden. Dat hij mensen als Luis, Button en Webber op een achterstand van bijna honderd punten heeft gereden, zegt genoeg. En Fattle: die kwam met de schrik vrij en mag zich nu de jongste drievoudig wereldkampioen noemen. Het was een lang en zwaar jaar, waarin Red Bull aanvankelijk niet de snelste auto had, maar door handig teamwork en een hoog ontwikkelingstempo toch weer de overhand kreeg in de titelstrijd. In Abu Dhabi hebben we gezien waarom Fattle de titel verdient: hij koppelde er een enorm racetempo aan het vermogen de tragere deelnemers overtuigend en zonder brokken te passeren. Hopelijk wordt 2013 ook zo'n leuk seizoen en krijgen we weer zo'n briljante finale als dit jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Heeft u vragen en/of toevoegingen, laat dan hier een reactie achter: