Gekwaak in het luchtledige

Een aantal weken geleden stond er in de Donald Duck (achter in nummer 42 van dit jaar) onder het kopje "Netpret" een overzicht van wat de Donald Duck-site te bieden had. Een van de onderdelen was "Kwaak maar raak", een onderdeel waarbij je een clou moest verzinnen bij een heel kort stripje. De aanzet maakte me gelijk enthousiast en ik nam maar een kijkje nemen op de site. Ik kon inzendingen bij eerdere stripjes bezichtigen en die waren over het algemeen megaslecht, dus dacht ik een goede kans te maken met de tekening die ik in gedachten had. Het was een beetje gewaagd, inspelend op de recentelijke ophef over de Project-X-feesten, maar ik dacht juist dat het de bedoeling was dat iemand die voorzet binnen zou schieten. Laat mij dat dan maar doen.

 

En dus ging ik aan de slag met m'n tekenpotlood en een stuk printpapier. Na veel geklooi met onwillige kopieerapparaten en mislukte inscanpogingen, was het me uiteindelijk toch gelukt, iets meer dan een dag voor de deadline. Ik was redelijk tevreden over mijn tekening, die ik met behulp van wat software nog iets duidelijker had gemaakt en zelfverzekerd stuurde ik de tekening op.

 

 

Geduldig wachtte ik af totdat ik een berichtje zou krijgen dat mijn inzending had gewonnen. Ik dagdroomde al over het overwinningsinterview dat ik zou geven en wat ik met de aanbieding zou doen om striptekenaar bij de Donald Duck te worden. Maar het bleef lang stil. Heel lang. Voor de zekerheid ging ik maar op de site kijken. Tot mijn grote verbazing was de winnaar al bekend en ik was het niet. Sterker nog: mijn cartoon stond niet eens bij de overige inzendingen.

 

Voor de zoveelste keer dit jaar vroeg ik me af wat ik nu weer fout had gedaan. Misschien had ik het plaatje in moeten kleuren, maar dat is - gezien de overige inzendingen - ook geen vereiste. Ik had juist verwacht dat men mijn ambachtelijke tekeningetje boven de gebruikelijke knip-en-plakwerkjes en Paint-verkrachtingen zou waarderen. Misschien was mijn tekening om wat voor reden niet aangekomen, of had men de deadline een paar dagen naar voren geschoven. Of was de inhoud te shockerend? Een laatste verklaring die ik kan bedenken, is dat mijn leeftijd een rol heeft gespeeld. De meeste inzenders zijn niet veel ouder dan een jaar of tien. Toch vind ik dat ik nog niet oud genoeg ben om over mijn leeftijd te liegen. Bovendien: voor een vrolijk weekblad dat pretendeert er voor alle leeftijden te zijn, is het geen sterke zet om zo nadrukkelijk op leeftijd te discrimineren.

 

In ieder geval was ik weer een illusie armer. Mijn jacht naar naar status en erkenning gaat nog steeds door, maar ik wist niet dat het zo moeilijk was om ook maar een beetje bekendheid te verwerven!

 

PS. Voor degenen die geen idee hebben waar het plaatje over gaat: Donald Ducks buurman (links) had een uitnodiging van Donald Duck op Facebook (waar ik maar Duckbook van heb gemaakt om gezeik te voorkomen) doorgestuurd naar wat vrienden van 'm, die nu Donald Ducks huis aan gort sloegen, zoals op die Project-X-feesten gebruikelijk schijnt te zijn. De twee andere poppetjes (dat varken en die gast met dat petje) zijn gewoon van die inwisselbare standaardfiguurtjes die wel vaker de verhalen opvullen.