Der Unterhund

Luis verrast vriend, vijand en vooral zichzelf

Het is een bochtig baantje, de Hungaroring in de buurt van Boedapest. Door de hoge temperaturen op het Mickey Mouse-circuit wordt het materiaal zwaar op de proef gesteld, in het bijzonder de banden. Nee, erg hoog schatte het team van Mercedes zijn kansen op de overwinning niet in, ook al omdat ze de youngdrivertest, waarbij de overige teams de nieuwe Pirelli-banden mochten testen, noodgedwongen aan zich voorbij hadden moeten laten gaan. Desondanks pakte Luis weer eens de poleposition en zette hij die om in een overtuigende zege.

Toch weer Luis
Voor aanvang van het Grand Prix-weekend werden de teams van Red Bull en Renault de grootste kansen toegedicht. De Red Bulls gaan overal als de brandweer en de Renaults zijn in warme omstandigheden vaak niet te kloppen. Luis' pole komt dan ook als donderslag bij heldere hemel. Halverwege de laatste kwalificatiesessie leidt Fattle nog comfortabel, maar op Luis' laatste poging heeft hij geen antwoord. Zijn gezicht staat dan ook op onweer als hij erachter komt dat niet hij, maar Luis zijn vierde pole van het seizoen pakt. Dit had hij totaal niet verwacht. Luis is minstens zo verbaasd, hij is niet bepaald onder de indruk van zijn snelste rondje. Als derde mag de geplaagde Grosjean starten, ondanks een te flexibele wagenbodem. De titelpretendenten Alonso en Räikkönen waren slechts vijfde en zesde, achter Rosberg, terwijl Webber werd getreiterd door het ene na het andere technische defect, waardoor hij slechts als tiende mocht vertrekken, achter Massa, Ricciardo en Perez.

Underdogpositie
Ondanks de voorspoedige zaterdag wilde Luis zich nog niet rijk rekenen. De race zou immers een slijtageslag worden en dus ging het erom wie het best met de banden kon omgaan. Daar hadden de Mercedes' altijd de grootste moeite mee: niet voor niets leverden de zes eerdere polepositions maar twee zeges op. En dan kwamen die twee zeges ook nog eens terecht bij Rosberg, die sinds de Grand Prix van Maleisië overduidelijk de tweede coureur van het team was.

Rosberg valt terug
Bij de start liet Luis er in ieder geval geen gras over groeien. Hij kwam goed weg, in tegenstelling tot Fattle, die Grosjean en Rosberg naast zich ziet opduiken. Rosberg durft het bij het aanremmen voor de eerste bocht niet meteen op de spits durft te drijven en taait af. Daarna wordt hij om de oren gereden door Grosjean, die door Fattle de pas was afgesneden, en Alonso. Vervolgens raakt hij na een touché met Massa van de baan, waarna hij zich in de middenmoot terugvindt. Het zou ook niet meer goedkomen met de Finse Duitser.

Stoorzender
De top 3 rijdt in de openingsfase hard weg bij Alonso. Fattle volgt Luis als een schaduw en Grosjean wacht rustig zijn kansen af. De pitstops blijken ditmaal juist de redding te zijn voor Luis. Hij stop als eerste in de kopgroep en keert terug tot achter ex-teamgenootje Button. Op nieuwe banden is hij de McLaren echter gauw voorbij. Vervolgens stopt Fattle en ook hij komt achter de lange Brit terug op de baan. De grijze bolide blijkt echter een onneembare horde voor de drievoudig wereldkampioen, die door het oponthoud de aansluiting met Luis verliest. Grosjean verliest juist tijd doordat hij langer op versleten banden blijft doorrijden, maar hij heeft Fattle al gauw weer bijgehaald. In de achtergrond rukt Alonso op.

Button-train
Koploper is op dat moment Webber, die op een andere bandenstrategie zat dan de andere coureurs in de kopgroep. Pas na 22 rondjes haalt hij nieuwe banden en gaat hij op jacht naar Fattle, Grosjean en Alonso, die nog steeds gevangen achter Button zitten. Fattle, die bij een geflopte inhaalactie zijn voorvleugel had beschadigd, ziet pas in de 24e ronde kans zijn auto er definitief naast te zetten. De verbouwereerde Button moet ook Grosjean nog laten gaan. De First Lap Nutcase let echter niet goed op en rijdt onbeholpen tegen de Brit aan. Button wordt meteen ook nog gepasseerd door Alonso en gaat direct naar de pits voor nieuwe banden.

Strafbankje
Tot dat moment lijkt Grosjean nog een voorzichtige kanshebber voor de zege, maar zijn race gaat verloren als zijn team hem eerder dan gepland binnenroept voor zijn tweede pitstop. Door de vroege stop blijft hij Button voor, maar zit hij vast achter Massa. Toch weet hij de Braziliaan fraai buitenom te passeren, waarna hij op zevenmijlslaarzen bij de Ferrari wegloopt. Er verzamelen echter spoedig onweerswolken boven zijn hoofd: zijn acties op Button en Massa worden nog eens goed tegen het licht gehouden. Opmerkelijk genoeg krijgt Grosjean geen straf voor de botsing met Button, maar wel voor de inhaalactie op Massa, omdat hij daar met vier wielen van het circuit was gereden. Door de drivethroughpenalty valt hij vooraan weg.

Pitstops
Ondertussen gaat Luis fluitend aan kop, met een buffer van ruim tien seconden op Fattle, met Alonso en Webber daar kort achter. Räikkönen is voorzichtig naar voren gekomen en hij zit het trio van een afstandje op te jagen. Wat niemand weet, maar wel vermoedt, is dat de Fin op een andere pitstopstrategie zit. Kanshebber voor de zege is hij echter niet, want Luis komt bij zijn tweede stop pal voor de Lotus-coureur op de baan. Vervolgens neemt Luis Webber te grazen en duikt Alonso gauw de pits in, waarna zijn rol vooraan is uitgespeeld.

Strategie
Fattle komt bij zijn tweede stop opnieuw achter Button de baan op. Ditmaal is hij zijn kwelgeest gauw voorbij, maar desondanks is zijn achterstand op Luis weer verder opgelopen. Zelfs het verdedigen van de tweede plaats gaat een moeilijk verhaal worden. Räikkönen maakt inderdaad maar twee pitstops en doet daar zijn voordeel mee. Webber krijgt daarentegen bij zijn tweede pitstop de verkeerde banden gemonteerd en moet vanwege de twocompoundrule nog een derde keer naar de pits komen.

Slotoffensief
Luis' derde pitstop brengt de leiding weer in handen van de Red Bulls. Webber kan zijn tweede plek echter maar een paar bochten vasthouden, want hij wordt opnieuw door Luis in de derde bocht om de oren gereden. Fattle komt even later binnen voor zijn vierde setje banden, waardoor hij terugvalt tot achter Luis en Räikkönen. Met nog twaalf rondjes te gaan stopt Webber en hij stapt eindelijk over naar de zachte banden, waarmee hij in de slotfase nog even een paar kwalificatierondjes kon rijden. Het belooft een spannende slotfase te worden, maar de hoge verwachtingen worden niet ingelost: Webber komt niet meer in de buurt van Räikkönen en Fattle, die verbeten om de tweede plek strijden. Fattle doet in de slotfase een halfslachtige inhaalpoging en rijdt zichzelf bijna van de baan, waarna hij over de boordradio zijn beklag doet over zijn toekomstige teamgenoot.

Luis' eerste
Luis krijgt er niks van mee en wint zonder al te veel moeite zijn eerste race voor Mercedes. Daarmee verraste hij vriend en vijand. Hijzelf kon het ook niet echt geloven. Maar toch: hoelang kan Mercedes zich nog in de rol van de underdog manoeuvreren? In deze vorm zijn Luis en Mercedes de voornaamste uitdagers van Fattle. Räikkönen bleef de Red Bulls nog wel voor, in tegenstelling tot Alonso, die Grosjean maar net voor wist te blijven. Button en Perez sandwichten Massa en pakten eindelijk weer eens punten voor McLaren, terwijl Pastoor het eerste punt voor Williams pakte.

Bemoedigend
Voor Giedo van der Garde was de incidentrijke, doch saaie Hongaarse Grand Prix werkelijk waar een prachtrace: naast de Maroussia's versloeg hij ook teamgenootje Pic met gemak en werd veertiende. Een fraai resultaat, zeker nu Co Valainen zijn gezicht steeds vaker in de paddock laat zien. In ieder geval een goed moment om aan de vakantie te beginnen.

Naschrift: Grosjean kreeg voor zijn inhaalactie op Button nog een tijdstraf van twintig seconden aan de broek. Doordat hij een voorsprong van, jawel, 21 seconden had op de Brit, verloor hij er geen plaatsje mee.

27

Vandaag sta ik weer stil bij de enorme hoeveelheid tijd die me door de vingers is geglipt, inmiddels staat de teller al op 9862 dagen. In de afgelopen 365 dagen is een heleboel gebeurd, maar eigenlijk ook weer niet. Ben ik het afgelopen jaar ergens mee opgeschoten? Leef ik nog wel? Ben ik niet gewoon depressief? Het zijn vragen die ik mezelf soms stel. Het zijn niet de vragen die je jezelf wilt stellen op het moment dat je in de kracht van je leven bent. Nu heb ik nog de energie om doelen te bereiken, als ik straks in een bejaardentehuis zit te kwijlen niet meer. Helaas heb ik het idee dat mijn pogingen om iets van het leven te maken op niets uitlopen. Keer op keer loop ik met m'n snuit tegen een muur op.

 

Er zijn alweer bijna zeven maanden verstreken in 2013. In hoeverre lig ik op schema om mijn doelstellingen te behalen? Ik ben in ieder geval op vakantie geweest, dat is al heel wat. Met schaken ging het de afgelopen tijd prima, maar doordat ik deze zomer geen toernooien meer ga spelen, is het uiterst twijfelachtig of ik dit jaar nog een rating van 2200 ga halen. Verder heb ik nog een mooi schilderij gemaakt, maar het boek over het Nederlandse klimaat wil niet echt lukken. En die vriendin dan? Dat is een kansloos verhaal.

 

Of misschien niet? In ieder geval heb ik sinds een aantal dagen een huisgenootje, een huisgenootje dat bovendien niet zonder mij kan. Zeg maar dag tegen je nachtrust! We noemen deze doerak trouwens Boender/Bounder/Bunder.

 

/ˈbundəɹ/

 

Met een beetje geluk haal ik m'n andere doelen dit jaar ook nog. Of slokt zo'n jonge kat toch te veel energie op? De toekomst zal het uitwijzen. Hopelijk kan ik in mijn 28e levensjaar een stap zetten om mijn levensvreugde te hervinden!

6 op een rij

Vandaag is de 183e dag van het jaar, dus 2013 is alweer voor de helft voorbij. De afgelopen maanden stonden in het teken van kou, want ze verliepen allemaal kouder dan gemiddeld. Dat is natuurlijk al aardig uniek, maar wat het helemaal bijzonder maakt, is dat de koude reeks in dit jaar is gestart: december was bijvoorbeeld nog beduidend zachter dan gemiddeld.

 

In Nederland kwakkelt het weer in ieder geval al een jaar of zes. Tot die tijd kostte het geen moeite om de man op de straat van de ernst van de klimaatsverandering te overtuigen. Mensen waren bang dat ze nooit meer natuurijs zouden zien en vreesden het ergste voor de toekomst. De klimaatexperts stelden verrast vast dat de waargenomen opwarming hun alarmerende verwachtingen overtrof. Vanaf die tijd is het echter bergafwaarts gegaan met het weer in onze omgeving en dus roeren de klimaatsceptici zich. Terwijl in Nederland sinds die tijd bijvoorbeeld geen hittegolf meer is voorgekomen, regent het aan de andere kant van de Atlantische Oceaan wel temperatuurrecords. Misschien zijn nu de Amerikaanse klimaatsceptici aan de beurt om overtuigd te worden.

 

In Nederland werden andere records verbroken. Zo regende het op 9 maart onafgebroken - dat was nog niet eerder waargenomen. Met de temperatuurrecords wilde het hier niet zo lukken. Toch voorzag men halverwege juni een aanval op het Nederlandse warmterecord. Dat bleek wat te optimistisch ingeschat: op de grote dag zelf werden de torenhoge verwachtingen in de verste verte niet ingelost en dus hadden de meteorologen heel wat uit te leggen. Het was zeker niet de eerste keer dit jaar dat de weervoorspellers de bal zo overtuigend missloegen: met grote stelligheid werden onzekere langetermijnprognoses als weersvoorspelling opgediend. Vaak leidde dat dan weer tot teleurstellingen: het beloofde mooie weer kwam steeds maar niet.

 

Al met al verliepen de eerste zes maanden van 2013 twee graden kouder dan de langjarige norm (1988-2007, de twintig jaar na de temperatuursprong in 1987, bedoeld als referentiemateriaal voor het toekomstige klimaat). Hoofdschuldige van deze kou was de maand maart, die ruim vier graden kouder dan normaal verliep. De maand borduurde voort op het (meestal) barre winterweer van januari en februari en het zou nog tot halverwege april duren voordat we daar vanaf waren. Dat lenteweer was geen lang leven beschoren en in mei leek het alweer herfst te zijn geworden.

 

Een verklaring voor het barre weer kan gezocht worden in veranderende weerpatronen: zo zouden de luchtdrukverdelingen op het noordelijk halfrond door afsmeltend poolijs veranderen. Bovendien zou de straalstroom verzwakken en meer gaan meanderen doordat de temperatuurstegenstellingen tussen de Noordpool en evenaar afnemen. Anderen houden het op puur toeval. Feit is dat de wind doorgaans niet uit de gebruikelijke zuidwestelijke richting kwam: in februari en maart zocht de wind de noordoosthoek op en in mei en juni vooral de noordwesthoek. De maanden januari en april lieten een gemengd beeld zien, met zachte episodes als de wind uit het zuid(west)en kwam en koude episodes als de wind uit het noordoosten kwam.

 

Tegenvallend was dat het koudere weer niet gepaard ging met extra zon of minder neerslag. Er viel iets minder neerslag dan gebruikelijk, maar de verschillen met normaal waren voor alle maanden gering. Het aantal zonne-uren was ook minder dan gebruikelijk. Dit kwam vooral doordat mei, gemiddeld de zonnigste maand, het liet afweten. De overige maanden weken wederom weinig af van het langjarig gemiddelde.

 

Een overzicht van het voorgaande:

 

Temperaturen 2013 en afwijking t.o.v. langjarig gemiddelde:

 

Januari: 2.0 (-1.8)
Februari: 1.7 (-2.5)
Maart: 2.5 (-4.2)
April: 8.1 (-1.2)
Mei: 11.5 (-2.0)
Juni: 15.3 (-0.5)

 

Weergrafieken:

 

Temperatuursverloop van het jaar tot nu toe. De gladde lijn is het langjarig gemiddelde, gebaseerd op een sinusoïde. Tot halverwege april waren er lange periodes van koud weer, onderbroken door enkele warme periodes. Daarna was het weer wat gevarieerder, waarin mooi- en slechtweerperiodes elkaar afwisselden.

 

Hoewel januari zacht begon, brachten de vele koude dagen die volgden het cumulatieve warmteoverschot steeds verder onder nul, tot bijna 370 graden in 181 dagen, ofwel twee graden per dag.

 

 

Een paar zonnige en een paar sombere periodes: de hoeveelheid zonne-uren week niet heel veel af van het gemiddelde. Alleen mei was somber.

 

Heel wat dagen met neerslag, maar doorgaans niet in schrikbarende hoeveelheden. Alleen de totaal verregende 9e maart springt ertussenuit.

De tweede helft van het jaar is net begonnen. Zullen we nu een ander weerbeeld krijgen? Of blijven alle maanden in 2013 kouder dan hun langjarige gemiddeldes? In ieder geval wordt er voor de middellange termijn mooi weer verwacht. Trendbreuk? Of worden we weer blij gemaakt met een dooie mus?

Pirelli verknalt het

Twee jaar geleden waren ze nog de redder van de sport, maar anno 2013 kan Pirelli weinig goeds meer doen. Klaagden eerst de teams van Red Bull en Mercedes over de veel te zachte banden, op Silverstone was het de beurt aan Lotus en Ferrari. Die teams kwamen op het militaire vliegveld niet uit de verf en dat kwam volgens hen doordat de bandenleverancier nu weer te harde banden had meegenomen. En dan was er nog de geheime bandentest van Mercedes die veel kwaad bloed zette. Dat Luis de pole overtuigend pakte en Rosberg de door ontplofte banden ontsierde race won, zal de positie van Pirelli in de formule 1 er niet beter op gemaakt hebben. Alles wat fout kon gaan, ging ook fout.

Luis de ster op zaterdag

Dat de Mercedes' op zaterdag snel zijn, dat was al langer bekend. Nadat Luis zijn grijze wagen in China op poleposition zette, deed Rosberg dat in de drie daaropvolgende Grand Prix. In Canada was Fattle dan wel de snelste, maar op Silverstone zette Luis de verhoudingen weer recht. Voor eigen publiek was hij niet te houden. Rosberg was nog tweede, voor Fattle en Webber. Fattles concurrenten in de titelstrijd stonden ver weg: Räikkönen was negende, Alonso slechts tiende, nog achter DRS'ta, Ricciardo, Subtiel en Grosjean. Erg lang kon DRS'ta niet van zijn kwalificatie genieten: zijn auto bleek een paar kilogrammetjes te licht en hij vloog uit de uitslag, waardoor hij op zondag Giedo van der Garde kon vergezellen op de laatste startrij.

 

De race beloofde in ieder geval een waar schouwspel te worden, want konden de Mercedes' nu wel schitteren in de race? De stratencircuits van Monaco en Canada waren niet meteen de zwaarste circuits voor de banden. Op Silverstone, met al die snelle bochten, moest het wel met de billen bloot.

Leien dakje

In de openingsfase van de race zijn er nog weinig problemen voor Mercedes: Luis loopt wat weg bij Fattle, die Rosberg voorbij is gegaan. Achter hen liggen Subtiel en de als een raket gestarte Massa. Alonso en Räikkönen ploeteren nog steeds in de subtop, maar het bontst maakt Webber het, die zijn start verprutst en in de eerste bocht ook nog een deel van zijn voorvleugel verliest. Zijn race leek daarmee al bij voorbaat verknold. Toch is zijn pech nog niks vergeleken wat anderen te wachten zou staan...

Zijden draadje

Vooraan controleert Luis de race, totdat zijn linker achterband op hoge snelheid ontploft. Wonder boven wonder haalt hij de pits zonder verdere schade, waarna hij op grote achterstand weer zijn weg kan vervolgen. Het was niet de eerste keer dat de Pirelli-banden explodeerden - in eerdere raceweekends en in de tests was het ook aan de orde. Echt een succes zijn de nieuwe Pirelli-banden in ieder geval niet. Dat bewijst Massa wel, die een ronde later eveneens een klapband krijgt en op hoge snelheid spint.

Drie keer is scheepsrecht

Uit voorzorg gaat iedereen in de kopgroep maar snel naar de pits voor nieuwe banden, waardoor het veld weer een beetje gemengd wordt. Vergne is een van de coureurs die oprukt door de pitstops. Hij wil lang op zijn oude banden doorrijden en moet dat eveneens bekopen met een klapband. Op het moment dat hij de Loti van Grosjean en Räikkönen in zijn nek heeft hijgen, vliegt het loopvlak van zijn band. Onmiddellijk rukt de safetycar uit. De baan wordt marble- en brokstukvrij gemaakt, waarna Fattle de zweep erop legt en bij zijn achtervolgers probeert weg te rijden.

Close racing

In de middenmoot zijn de gevechten niet van de lucht. Luis rijdt alweer in de middenmoot en geduldig probeert hij zich omhoog te werken. Hij krijgt echter gezelschap van Räikkönen, Alonso en Webber, die hem na hun tweede pitstop op nieuwe banden de baas zijn. Luis stelt zijn tweede pitstop echter heel lang uit - de bandenproblemen van Mercedes lijken daarmee definitief verleden tijd te zijn.

Druk op de ketel

Vooraan zijn Rosberg en Fattle ook naar de pits geweest. Fattle heeft het wat moeilijk op zijn derde bandensetje: de bandendruk is verhoogd om het risico op klapbanden te verminderen. Toch lijkt hij soeverein naar de overwinning te koersen, als hij opeens stilvalt door een versnellingsbakprobleem. Rosberg grijpt het buitenkansje met beide handen aan en neemt de leiding.

"Was dit nou wel zo slim?"

Fattles uitvalbeurt betekent wel dat de safetycar voor de tweede keer uitrukt. De meeste coureurs besluiten nog een nieuw setje banden te halen. Räikkönen, Subtiel en Ricciardo doen dat niet en betalen daar in de slotfase de prijs voor: ze zijn geen partij voor Webber, Alonso en Luis. Webber is ontketend en komt zelfs in de buurt van Rosberg. Die houdt het hoofd koel en eist de overwinning op. Alonso mag het podium beklimmen na een vrij onzichtbare race, terwijl Luis nog knap vierde werd. Räikkönen houdt Massa uiteindelijk nog net achter zich. Subtiel en Ricciardo finishen uiteindelijk nog als zevende en achtste, voor DRS'ta en Hülkenberg. McLaren, dat in de slotfase Perez nog zag uitvallen door een klapband, kwam voor de tweede race op rij niet in de punten en behoorde met Pirelli en Fattle tot de verliezers van het weekend.

Door de merkwaardige race is de spanning in het kampioenschap er in ieder geval groter door geworden, helemaal nu Mercedes zich in de strijd om de hoogste plaatsen lijkt te bemoeien. Voor het eerst dit seizoen was de auto ook in de race erg snel. Dat kan niet gezegd worden van Alonso en Räikkönen, die het hele weekend weinig indruk maakten. Ze voelen de hete adem van het Mercedes-duo in de nek. Net als Pirelli hebben de teams van Ferrari en Lotus een hoop huiswerk te doen voor de Grand Prix van Duitsland over een week.