17-03-2014

Vincent Rothuis 24 jaar

Vandaag viert Vincent Rothuis zijn 24e verjaardag, reden om eens terug in de tijd te gaan en de mooie momenten uit zijn korte schaakcarrière te herbeleven.

Zelf kreeg ik de naam Vincent Rothuis voor het eerst te horen in 2003. Veel meer dan een potje paaltjesvoetbal kan ik me niet herinneren van die ontmoeting op de camping ten tijde van het Nederlands Jeugdkampioenschap schaken. Vincent wist het toernooi in zijn leeftijdscategorie te winnen en mocht zich dus Nederlands Kampioen schaken noemen. In het Schaakmagazine werd hij als volgt geciteerd:
"In de barrage versloeg Vincent beide rivalen. Dat had hij waarschijnlijk vooral te danken aan zijn groei. 'Ik was tactisch sterk, maar ben positioneel ook enorm gegroeid. Ik heb nu ook weinig last van zenuwen. Als ik slecht sta, laat ik het niet zien maar zet een pokerface op.'"
Daarna bleef het een tijdje stil, maar vanaf 2005 zou ik hem steeds vaker zien. Zo deden we in dat jaar samen mee aan het Open Kampioenschap van Utrecht. In de tweede ronde zat ik zelfs schuin tegenover hem en zag ik hem voor het eerst live in actie. Ondertussen had ik al een tijdje een account op de schaakserver Playchess, waar Vincent ook op zat en ik leerde dat hij een gehaaide snelschaker was die onder het account Untopia geregeld de server onveilig maakte. In een krankzinnig tempo kwakte hij de zetten op het (virtuele) schaakbord en desondanks strafte hij elk foutje van de tegenstander af. Erg indrukwekkend om te zien. De volgende partij, waarin hij een computer in een 1-minutenpartijtje in de aanval versloeg, deed me helemaal versteld staan. 


Het mocht dan ook geen verbazing wekken dat Vincent zich ook op een houten bord als een vis in het water voelde. In het voorjaar van 2006 schudde hij de schaakwereld dan ook flink op. Allereerst door zich via de zogenaamde Halve Finales bijna voor het “echte” Nederlands Kampioenschap te plaatsen. Na Bruno Carlier en Harmen Jonkman te hebben uitgeschakeld, wachtte in de derde en laatste ronde de jonge grootmeester Jan Smeets.


Het betekende dat Vincent in de tweede partij aan remise genoeg had om zich te plaatsen. Die avond hadden we een vrij uitgebreide chatsessie over de te volgen strategie. Hoewel zijn uitgangspositie geweldig was, achtte ik zijn kansen om met zwart stand te houden niet zo heel groot. Vincent had echter een plan bedacht om op remise te spelen en voerde dat aanvankelijk perfect uit. Hij koos een solide aanpak en wist de meeste stukken van het bord te laten verdwijnen, waarna een remise onvermijdelijk leek. Een stunt was in de maak. Het Nederlands Kampioenschap kwam nu wel heel dichtbij, maar zoals meestal in het leven, kwam er op het laatst nog een kink in de kabel en ging het feest te elfder ure niet door. Zo ook nu: Smeets sprak al zijn creativiteit aan en peurde er na veel duw-en-trekwerk toch nog een overwinning uit.

Het betekende dat de heren zich konden opmaken voor een serie rapidpartijen, dus er was nog niks verloren. Ik had natuurlijk een rotsvast vertrouwen in Vincents snelschaak-skillz, maar ik wist dat Smeets ook niet voor de poes was. De eerste partij eindigde in ieder geval onbeslist. In de tweede partij werd Vincent overspeeld en toen hij een paar pionnen kwijtraakte, leek alle hoop voorbij. Maar opeens keerden de kansen en wist Vincent uit het niets tegenspel te ontwikkelen. Met eeuwig schaak achter de hand ging hij op zoek naar meer…


Gestrand in het zicht van de haven. Natuurlijk kreeg Vincent wel alle lof voor zijn prestatie (4½ uit 6 tegen sterkere tegenstanders) en een paar maanden later volgde dan wel de beloning: hij won het Bussumse Pinkstertoernooi. Zeges tegen mijn toenmalige clubgenoot Emile Wüstefeld en de eerdergenoemde grootmeester Harmen Jonkman legden het fundament voor zijn toernooiwinst. En niet te vergeten zijn verdedigingskunsten tegen wijlen Leon Pliester in de slotronde. Door de ongedeelde toernooiwinst streek hij 1250 euro op en werd hij en passant de jongste winnaar van het toernooi. De prestatie werd door diverse media opgepikt en ook ikzelf berichtte erover in de Baarnse Schaakklok.
"Supertalent blijft alle meesters voor"
"Vincent Rothuis wint Pinkstertoernooi"
Voor wie het artikel nog wil nalezen: zorg dat je aan de Baarnse Schaakklok van juni 2006 komt. Een collector’s item!

In die tijd was Vincent vooral bezig met het verwezenlijken van zijn droom om Internationaal Meester te worden. Voor die titel had hij nu “alleen” nog twee normen nodig. Die normen had hij in de zomer van 2006 tijdens de Open Nederlands Kampioenschappen willen halen. De eerste kans was het volwassenentoernooi in Dieren. Hoewel hij er een hoop mooie partijen speelde, presteerde hij te wisselvallig en bleef de sprong naar de top uit. Gezellig was het wel. Zelf herinner ik me het toernooi vooral vanwege de enorme hitte en de vele snelschaakpartijen die ik tegen onder anderen Vincent, Jesper Nederlof, Robin van Kampen en Peter Drost op de camping speelde. De tweede kans kwam een week later, bij het jeugdtoernooi (het ONJK). Vincent speelde in de Young Masters-groep mee, maar zijn toernooi begon stroef (1 uit 3 vanuit drie betere stellingen). Vervolgens trok hij even een tussensprintje van 3 uit 3, waarna de norm toch wel erg dichtbij kwam. De rekenmachines werden uit de kast gehaald en dat ging ten koste van zijn spel: de score van een punt uit de laatste drie ronden was ontoereikend voor het felbegeerde papiertje.

Meer succes was er in de KNSB-competitie. Vincent (The faster) begon uitstekend (3½ uit 4), maar verloor toen van Tiviakov. Vervolgens was ook Ali Bitalzadeh te sterk in een vooruitgespeelde partij in Utrecht:
“…Om twee uur begon de tweede ronde alweer. Ik had uitzicht op The faster, die tegen Ali B speelde. De andere meesterklassepartij was tussen Oscar Lemmers en David Smerdon.”
(Verslag van het Persoonlijk Kampioenschap van de SGS)
Gelukkig pikte Vincent daarna weer de draad weer op en behaalde hij met een fraaie score van 6 uit 9 zijn tweede norm. Vanaf dat moment ging het echter minder en de zomer van 2007 leidde een vreemde periode in zijn schaakcarrière in.
"Vincent Rothuis begon het toernooi op creatieve wijze, zijn eerste zetten waren: 1.Pf3 2.Tg1, 3.h3 4.g4 5. g5. Ambitieus! Tegenstander Guus Bollen moest al vroeg in de denktank en in een ingewikkeld middenspel wist hij knap de stelling bijeen te houden. In het eindspel dat restte had hij echter te weinig tijd over om de sterke vrijpion van zijn tegenstander te neutraliseren en moest hij het punt aan de toernooifavoriet laten."


Tijdens het Open Nederlands Jeugdkampioenschap werd de schaakwereld ineens geconfronteerd met de “nieuwe” Vincent Rothuis. Hij had expres een uitnodiging voor de Young Masters laten schieten om tegen zijn leeftijdsgenootjes in het reguliere toernooi onorthodoxe schaakopeningen uit te kunnen proberen. Het had niks met een gebrek aan uitdagingen te maken, maar het was meer een pleidooi voor Fischer Random Chess. Want schaken, en dan vooral stukken offeren, vond hij leuk, maar veel openingsvariantjes leren niet. Hoewel Vincent ondanks zijn bizarre/provocerende openingen bovenin mee bleef draaien, won hij het toernooi niet.

Een paar weken later werd het nog erger: Vincent deed mee aan het Euwe Stimulans-toernooi, met daarin onder anderen oude meesters als Panno en Olafsson en dat werd geen succes:


Vincent scoorde dat toernooi een half punt uit negen partijen.

Vincent (Vin$) bleef een tijdje onder de radar, om in de zomer van 2008 weer zijn comeback te maken. In Dieren scoorde hij zijn derde en laatste IM-norm en een week later werd hij Open Nederlands Jeugdkampioen. Dat hij het toernooi niet ongedeeld won, had met een incident aan het eind van het toernooi te maken, want schaaktechnisch stak hij met kop en schouders boven de rest uit:
“De partijen waren al een paar uur bezig, toen ik Christov Kleijn zag lopen. Monique Stam vroeg aan hem wat hij had gedaan. Een gebroken man stak zijn duimpje omlaag. Het was duidelijk dat hij een verpletterende nederlaag had geleden. Vin$ had weer eens toegeslagen...”
Eind 2008 kreeg Vincent dan eindelijk de beloning voor zijn opleving in de zomer: hij werd benoemd tot Internationaal Meester. In diezelfde tijd had ik het genoegen om hem te volgen in het Schaakfestival Groningen, waarin hij de minigroep gedeeld won. Net als op het Open Nederlands Jeugdkampioenschap van een jaar daarvoor had hij de drang om creatieve offers te plegen en dat lukte hem vooral heel aardig in de laatste ronde van het toernooi:


Ondertussen speelde Vincent met ons (BSG) in de meesterklasse. Het was een bijzonder zwaar jaar, waarin BSG alle wedstrijden verloor. Het begon al goed met een 2-8-nederlaag tegen LSG:
“Toch zijn er nog wat lichtpuntjes op deze toch wel inktzwarte dag. Vin$ weet katachtig zijn stelling te redden tegen Mark van der Werf en Lars scoort de enige plusremise aan Bussumse kant.”
Vanwege de grote onderlinge afstand overnachtte Vincent voorafgaand aan de wedstrijden vaak bij ons en zaten we de hele avond te schaken.


Doordat Vincent zijn doel had gehaald (IM worden), trok het bordschaak hem niet meer zo. In de meesterklasse leverden zijn experimenten hem doorgaans een nul op, waardoor hij er wel een beetje genoeg van kreeg. Nog voordat het competitieseizoen voorbij was, zei hij de meesterklasse gedag. Een poging om de oude tijden te doen herleven op het Pinkstertoernooi liep ook niet goed af.
“Vincent was meegereden met Toon Janssen, een deelnemer in de tweede groep en hij zou de dag erop weer mee kunnen rijden naar Bussum. Maar was dat waarschijnlijk? Vincent had ondertussen wat spulletjes opgehaald, maar hij was z'n pyjama vergeten. Ziek en teleurgesteld was de jonge IM naar huis gegaan. 2006 is alweer heel lang geleden.”
Gelukkig werd in die tijd het internetschaak ontdekt door de schaakbond. KNSB-leden konden korting krijgen op een Playchess-account en al heel snel werd het eerste Nederlands Kampioenschap internetschaak georganiseerd. Vincent wist zich onder zijn account Bah (na Untopia had hij ook accounts als Bummerdude en dus ook Bah) voor het toernooi te plaatsen. In de eerste ronde versloeg hij Y-ge Vis-ser, waarna hij aan de uiteindelijke winnaar Erik van den Doel werd gekoppeld. Vincent verloor de spannende match, die doorging totdat iemand drie partijen had gewonnen, met 4½-3½ en vroeg daarna beschaamd of ik vond dat hij als een IM had gespeeld. Van den Doel droogde Chiel van Oosterom (4-0) en Maarten Solleveld (5-0) daarna af zonder een partij te verliezen.

Eind 2009 werd de Internetclubcompetitie opgericht. Ook nu kwamen er opstartproblemen bij kijken, waardoor de competitie een maand later dan gepland begon, iets wat nog een staartje zou krijgen. BSG had in ieder geval een fantastisch team met Vincent, Lars, Ewoud, Lennart, Peter en ikzelf natuurlijk. De meeste wedstrijden werden dan ook ruim gewonnen en dat leverde weer leuke verslagen op.
Vin$ kreeg tegen Rodzjer een bekende dichtgeschoven stelling op het bord en wist die op een illustratieve manier te winnen. Die jongen kan dus veel meer dan offeren alleen.” 


In het seizoen 2010-2011 konden we Vincent niet meer gebruiken om de Internetclubcompetitie te winnen. Vincent speelde weer voor zijn oude, vertrouwde clubje Zevenaar en won prompt de schoonheidsprijs
“Wat opvalt aan het volgende huzarenstukje is dat de witspeler het, zoals de 19e-eeuwse romantici, steeds op zijn allermooist wil doen. 'Zo willen we ze graag zien. Offers die goed aanvoelen, en meestal klopt het dan ook', schreef Böhm, en het commentaar van Ree luidde: 'Scherp gambietspel in de opening en een mooie koningsaanval met een overvloed aan fraaie zetten...’


Aan het eind van het jaar kreeg de schoonheidsprijs nog een speciaal plekje in de Bah van het Jaar, de opvolger van de Bah van de Week op Trolshol. Zoals Johan Hut schreef:
“Vincent Rothuis, een tobber, maar toch veel meer een topper. Na het naspelen van deze partij kun je alleen maar zeggen: blijf alsjeblieft schaken, doe ons dat plezier.”
Hieronder een paar mooie partijen uit de rubriek:




In 2011 kreeg Vincent op mijn oude weblogje een maandelijkse rubriek, de Bah van de Maand. Dat duurde tot aan de beruchte migratie van web-log naar weblog, want daarna was ik mijn weblog een tijd kwijt en dat betekende ook meteen het eind van de rubriek. Wel maakte ik aan het eind van het jaar weer een Bah van het Jaar op deze weblog
Het afgelopen jaar is VR steeds aparter gaan spelen. Zijn aanvallende kunstwerken heeft hij ingeruild voor andere bizarre en bijzondere creaties. Voor deze rubriek heb ik hem gevraagd een (niet al te uitgebreide) selectie te maken van zijn mooiste partijen van het afgelopen jaar. Opmerkelijk: hij koos de meeste partijen uit de Bah-van-de-Maandloze periode. Een teken dat hij zijn nieuwe speelstijl waardeert?
Een voorbeeld van zo’n partij:


Helaas kwam hiermee een eind aan de schaakrubrieken. Op Playchess hadden we via de chat nog wel contact, totdat ook daar een einde aan kwam en dat vind ik jammer. Vincent kom alsjeblieft terug!

8 opmerkingen:

  1. bedankt dat je een lang artikel aan mij wou wijden het is wel aan de positieve kant
    zo goed ben ik nooit geweest
    maar erg bedankt voor de moeite!
    VR

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Er zijn in deze wereld maar weinig genieën en jij bent er toevallig een van. ;)

      Verwijderen
  2. je bent te aardig Jesper:)

    VR

    BeantwoordenVerwijderen
  3. dank u annoniem geen idee wie u bent iig ik nie vr hier
    vr

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Een beetje onder dezelfde naam gaan lopen posten hè... Tss!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. jo jesper;p
    ik was het niet die bah ftw zei ik vind mijzelf meer een persoon ftl for the lose
    niet veel eigenwaarde heb ik dus ik zou dat nie posten
    goedenmorgen middag inmidels
    vr

    BeantwoordenVerwijderen
  6. http://en.lichess.org/VwyHD9dAKtka een crazyhouse potje die ik wou laten zien ashley let je op?

    VR

    BeantwoordenVerwijderen

Heeft u vragen en/of toevoegingen, laat dan hier een reactie achter: