28-06-2014

King Loek weer Internetschaakkampioen

Tussen de schwalbes, verprutste penalty's en karatetrappen door werd vandaag het Nederlands Kampioenschap Internetschaak gespeeld. De voorrondes werden afgelopen week gehouden. De vier dagwinnaars zouden de twaalf op voorhand geplaatste spelers komen vergezellen in de finale. Mij leek het een keer leuk om mee te doen. Niet dat ik de kans groot achtte dat ik wel even zou winnen, maar een paar puike partijen spelen en enigszins hoog eindigen vond ik al prima. Helaas werd het weer een avond van de verprutste openingssystemen, gemiste kansen en stomme blunders. Uiteindelijk scoorde ik precies 50% en daarmee deed ik het ongeveer even goed (of slecht) als de voorgaande keren. Ter illustratie twee diagrammen:

Meng - Apenhoofd. Zwart aan zet.
Het hoogtepunt van het toernooi beleefde ik al in de tweede ronde, toen ik tegen de uiteindelijke toernooiwinnaar mocht. Ik speelde voor mijn doen een goede partij, al lukte het afmaken me niet echt. Gelukkig hielp mijn tegenstander een handje mee en ineens had ik weer een gewonnen stelling. Met nog een tiental seconden speelde ik 78...Th2+ en won niet. Een ander schaakje was dodelijk: 78...Df5 is mat. Niet gezien.

Dieptepunten had ik verder genoeg. Om de een of andere reden bleef iedereen met wit maar dezelfde opening (1.e4 e5 2.Pf3 Pc6 3.d4 exd4 4.Lc4 Pf6 5.e5 d5 6.Lb5 Pe4 7.Pxd4) tegen me spelen. Fantasieloos? Dezelfde trainer? Of hadden ze mijn zwakke plek ontdekt? Mijn score was er in ieder geval niet best tegen.

Een stelling die ik met zwart wel erg vaak op het bord kreeg.
De eerste voorronde werd enigszins ontsierd door een vreemd voorval. Nick Maatman (Nederlands kampioen <20 van vorig jaar) werd abusievelijk niet ingedeeld (de toernooileider "zag" hem niet; zoiets komt wel vaker voor, maar ik weet niet wat de precieze oorzaak ervan is), waardoor hij uiteindelijk, met twee ronden achterstand aan het toernooi begon. En warempel, hij rolde iedereen op. Na acht overwinningen op rij had hij bij het ingaan van de laatste ronde de ongedeeld (!) eerste plek in handen. Maar toen ging alles mis. Internetproblemen, gauw naar een andere computer overgestapt en met enige clementie van de toernooileider kon hij, vele minuten later, alsnog zijn partij spelen. De concurrenten hadden inmiddels al gewonnen en Pieter Deep, die ook het Apenhoofd al op zijn rug had gelegd, voelde de sterkste schaker van het toernooi flink aan de tand. Hij leek te gaan winnen, maar verprutste het, waardoor het remise werd. Maatman was tevreden: hij had zijn voorsprong geconsolideerd en dacht op basis van onderlinge score te hebben gewonnen. Het indelingsprogramma dacht er anders over en wees op basis van weerstandspunten Roger Meng aan als winnaar. "Dien maar een protest in bij Koos Stolk", bitste de wedstrijdleider, die het gedoe onderhand wel zat was geworden.

De overige voorrondes heb ik niet meegedaan. Het feit dat Loek van Wely de tweede voorronde won, doet vermoeden dat ik er ook helemaal niks te zoeken had. Piet Peelen en Milan Mostertman waren de laatsten die zich voor de finale plaatsten.

Vandaag was dan de finale. Zestien spelers verschenen aan de start van het knock-outtoernooi. Hieronder een overzicht van de handles en de namen die daarachter schuilgingen (mijn excuses alvast voor het schrijnende gebrek aan creativiteit bij de schakers):

KingloekLoek van Wely
WoefErwin l'Ami
KempsRobin van Kampen
SipkeErnstSipke Ernst
RoelieRoeland Pruijssers
Titan1David Klein
Dennis de VreugtDennis de Vreugt
ThomaswillemzeThomas Willemze
ChristovChristov Kleijn
RambiFrank Kroeze
EnschedeFloris van Assendelft
Rogerztm19Roger Meng
John KeatingPiet Peelen
Milan MostertmanMilan Mostertman
BolwerkPeter Bolwerk
Thomasb98Thomas Beerdsen

Achtste finale
Bij de eerste ronde werd gelijk het kaf van het koren gescheiden: het was de sterkste tegen de zwakste. Dat leverde ook een aantal spannende pairings op, maar aan de hoogste borden werden het toch behoorlijke walk-overs. De enige match die niet in een 2-0-overwinning eindigde, was die tussen Roeland Pruijssers en Roger Meng (daar hebben we hem weer). Meng won de eerste partij, waarna Pruijssers de zaken in de twee daaropvolgende partijen weer rechtzette. Enigszins verrassend was hoe Dennis de Vreugt en mijn clubgenoot Thomas Willemze zich lieten wegzetten door Frank Kroeze en Christov Kleijn. Het was natuurlijk ook de schuld van het format: twee mindere partijen en je ligt eruit.

Een aantal fragmenten:

Loek van Wely - Thomas Beerdsen, wit aan zet.
Tijd voor een trucje: 13.Pxd5! Zwart kan niet nemen vanwege dameverlies en na 13...Pxg3 14.Pxe7+ Dxe7 15.hxg3 staat wit een gezonde pion voor.

Floris van Assendelft - David Klein, zwart speelt 28...Lc8!?
Na het geniepige 28...Lc8 ging wit meteen voor de bijl: 29.Pxf4? gxf4+ 30.Kxf4 Lxa6 en hij was een stuk kwijt. 29.Pb4 had daarentegen uitkomst geboden.

De uitslagen van de achtste finale.

Kwartfinale
Heel wat lager lag het tempo in de kwartfinale. Ditmaal begonnen de op papier zwakkere spelers met wit en ze scoorden goed: drie remises en een overwinning. Voor Roeland Pruijssers zou het daar echter bij blijven tegen Van Wely, die de daaropvolgende partijen won en zich voor de halve finale plaatste. Meer weerwerk kregen Robin van Kampen (van Frank Kroeze) en Sipke Ernst (van Christov Kleijn), maar uiteindelijk wonnen ze nog vrij comfortabel met 3½-1½. De langste match was die tussen de solide verdedigers Erwin l'Ami en David Klein. Na zeven partijen had L'Ami eindelijk de benodigde drie overwinningen te pakken.

Nog een aantal partijfragmenten:

Sipke Ernst - Christov Kleijn, wit aan zet.
Ongelijke lopers, dus erg lastig om dit nog met wit te winnen. Ernst had een mooi plan: met de vrijpion zwarts koning weglokken en dan met de koning naar zwarts loper lopen. Het pakte perfect uit:

Sipke Ernst - Christov Kleijn: wit staat gewonnen.
De zwarte vrijpionnen worden door de loper tegengehouden, dus kan de witte koning ongestoord de g-pion naar de overkant helpen. Mooie eindspeltechniek!

Sipke Ernst - Christov Kleijn, wit aan zet.
In dat licht bezien was het ook raar dat hij hier niet naar het brutale 35.Txd5! greep. Ongelijke lopers, dat zeker, maar in dit geval staat zwart kansloos tegen het binnendringen van de witte stukken. Na het gespeelde 35.Lf3? Dh3+ 36.Ke2 e4! kwam wit zelfs in de problemen. De partij eindigde echter in een draw.

David Klein - Erwin l'Ami, wit aan zet.
Vorig jaar werd Anand nog verketterd omdat hij geen antwoord had op het Berlijns van Carlsen. Erwin l'Ami heeft het Berlijns al vele jaren op zijn repertoire staan en toch weten maar weinig witspelers hoe ze het aan moeten pakken. In deze partij had Klein uit de losse pols twee pionnen geofferd, maar hij heeft toch wel lekkere compensatie: de torens zijn actief en hij heeft een mooie vrijpion. Zwart heeft echter weinig zwaktes en hij dreigt te consolideren. Wat nu? 27.e7? was niet de oplossing: na 27...Pd6! kwam Klein niet verder dan het flashy 28.Txc7+ Kxc7 29.Txd6, maar dat leverde niks op, waarna zwarts materiële voorsprong beslissend was. Sterker was het simpele 27.Tf7, waarna zwart nog een zware pijp gaat roken. Interessante kost, dat wel.

De uitslagen van de kwartfinale.
Halve finale
In de halve finale stonden in de ene ring Loek van Wely en Sipke Ernst tegenover elkaar, en in de andere Erwin l'Ami en Robin van Kampen. Ditmaal was L'Ami het snelst klaar. Hoewel de match nog vredelievend begon, was daar na de eerste ronde geen sprake meer van: L'Ami won de volgende vier partijen en kon toezien hoe Ernst tot tweemaal toe op voorsprong kwam tegen Van Wely. Op het eind ging alles mis voor Ernst, waardoor hij zijn 2-1-voorsprong zag veranderen in een 2-4-nederlaag.

Loek van Wely - Sipke Ernst, zwart aan zet.
Dat dat niet had gehoeven, blijkt wel uit dit fragment. Van Wely bleef dapper op de winst spelen, maar had dat, zoals in twee andere partijen, eigenlijk met een nul moeten bekopen. Ernst zag zich hier echter geconfronteerd met een lastig probleem: wit dreigt de afleidingsmanoeuvre 47.Txa2+, waarna hij promoveert. Ernst ging dat liever uit de weg met 46...Kg3? 47.Txa2 Te8 48.Kd6 f3, waarna hij de nodige tempi tekortkwam en verloor. En dat terwijl hij met het agressieve 46...f3! 47.Txa2+ Txa2 48.e8D Te2! fraai had kunnen winnen.

Sipke Ernst - Loek van Wely
De zesde partij was het breekpunt in de match. Ditmaal had Ernst het zichzelf heel wat moeilijker gemaakt en moest hij met een stuk tegen drie gevaarlijke pionnen opboksen. Wit staat al bijna mat, dus voorkwam Ernst die ellende met 31.Tad7. Maar dat geeft de a-lijn weg en na 31...Txd7 32.Txd7 Da5 kwam de dame op bezoek. Wat had Ernst dan wel moeten doen? Hij had moeten gaan voor 31.Td4, waarna zijn stelling overigens nog steeds geen pretje is. Na deze nederlaag kwam Ernst er niet meer aan te pas.

De uitslagen van de halve finale.
Finale
De finale ging dus tussen Loek van Wely, de internetkampioen van 2011 en 2013, en Erwin l'Ami, die een tijdje terug zijn leeftijdsgenoot Jan Smeets in een drie uur durende schaakmarathon volledig kansloos had gelaten. De winnaar zou degene zijn die als eerste vijf partijen had gewonnen. We kregen nog net geen toestanden als Karpov - Kasparov, maar de finale duurde enorm lang. De spelers waren enorm aan elkaar gewaagd, wat resulteerde in negen (!) remises. In het begin had L'Ami licht de overhand, maar tegen het einde sloeg Van Wely drie keer achter elkaar onverbiddelijk toe, waardoor hij op matchpoint kwam. L'Ami rechtte de rug en kwam weer terug tot 4-4. Had hij het momentum om de match alsnog te winnen? Het antwoord was nee, want hem overkwam hetzelfde als Kortsjnoi tegen Karpov: direct na de gelijkmaker scoorde Van Wely het winnende doelpunt. Zodoende kwam er na achttien partijen een einde aan de finale en mag Van Wely zich voor de derde keer internetkampioen noemen. Maar hij heeft er hard voor moeten werken!

Loek van Wely - Erwin l'Ami, wit aan zet.
Hoewel de finale zich niet zo leende voor partijfragmenten (veel remises, weinig interessante fouten), vond ik dit wel een aardige: na een mislukte Koningsindiër staat zwart met de rug tegen de muur. Zwart heeft geen tegenspel en wit heeft veel spel op de damevleugel. Wat doet hij dus? 19.c6!? Het idee was dat zwarts paard de rest van de partij op b8 moet blijven staan, waar het de zwarte stukken danig in de weg zit. In het vervolg ruilde Van Wely alle overige stukken en won na veel tijdrekken vanwege zwarts toeschouwer op b8.

Dat bracht me tot de einduitslag:
De uitslagen van de finale.
Al met al was het een leuke en leerzame schaakmiddag. Ik verheug me al op het kampioenschap van volgend jaar. Hopelijk speel ik dan ook eens een paar goede partijen in de voorronde(s).

4 opmerkingen:

  1. Je kan natuurlijk ook 6...Pd7! spelen, Na 7.Lxc6 bxc6 8.Pxd4 Pb8 is prima voor zwart!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Okeej, dat is het bestuderen waard. Bedankt Beer! ^^

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ook bedankt ewoud dit kan ik ook eens proberen t schotsgambiet zo te spelen met zwart met wit zal k t schotsgambiet nie spelen

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @ Sizzel als je mee wil doen met bughouse ben je welkom apenhoofd wil meedoen bah en dan hebben we nog jokim
    VR

    BeantwoordenVerwijderen

Heeft u vragen en/of toevoegingen, laat dan hier een reactie achter: