11-03-2013

Apenhoofd staat zijn mannetje

Als het op schaken aankomt, zijn vrouwen duidelijk het zwakkere geslacht. Komt het omdat ze beter doorhebben dat er belangrijkere dingen zijn in deze wereld, zoals Anish Giri beweert? Of zijn ze te onderdanig om echt ver te komen? Feit is dat de Nederlandse dameskampioenschappen niet al te sterk bezet zijn. Jaar in, jaar uit werd mijn tegenstandster Tsjautsjien Peng kampioen. Inmiddels staat de teller op dertien titels, nadat ze het kampioenschap vorig jaar verrassend aan Tea Lanchava moest laten. Ergens vind ik het wel jammer dat ik haar niet kan uitdagen op dat kampioenschap, maar gelukkig kreeg ik in de competitiewedstrijd de kans om me met de succesvolste Nederlandse schaakster te meten. Het was een enerverende partij en misschien wel de beste partij die ik in de meesterklasse heb gespeeld. In ieder geval kan ik moed putten uit de behaalde remise, ook omdat het alweer een tijdje geleden was dat ik een resultaat scoorde tegen een vrouw. Dan hier de partij:
Chessflash

5 opmerkingen:

  1. hoi Jesper idd vreemd van Peng een stukofferen voor eeuwigschaak en niet meer en vervolgens doorgaaan met wss niet genoeg compensatie
    overigens weet ik uit een analyse met haar lang geleden dat ze best weet wat ze wil praten kan ze wel dus ik zie al voor me hoe ze t zei
    op zondag wordt ik 23 btw

    GR jeweetwelwie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Peng geeft emotioneert aan dat ze niet 20Pxe6 moest doen
    hoezo dan ze mag blij zijn met remise in deze partij vs J de Groote zou ik denken


    VR

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ze praat een beetje in gebroken Nederlands, dat maakte de communicatie er voor mij niet makkelijker op. Ik heb het wel vaker dat mensen geïrriteerd zijn dat ze niet van mij winnen. Ik ken dat gevoel natuurlijk ook wel van partijen waarin ik niet van een zwakkere tegenstander won. In die gevallen probeer ik toch vooral bij mezelf te rade te gaan: speelde ik nou zo slecht, of speelde mijn tegenstander gewoon goed? In ieder geval wil ik die tegenstander geen schuldgevoel geven van "je had mij moeten laten winnen" of zo. Maar goed, ik vind de emoties na afloop van een partij altijd moeilijk. Wat zeg je wel en wat zeg je niet? Ik ben altijd bang dat een opmerking verkeerd valt (te zelfingenomen na een overwinning bijvoorbeeld, of juist onoprecht aardig "goed gespeeld" of een zweem van verontwaardiging na een nederlaag). Over de partij: het is goed mogelijk dat ik na 20.h4 niet de juiste verdediging had gevonden. Toch is er objectief niet veel aan de hand, dus ik weet ook niet goed wat ik van haar opmerking moet denken. Wel had ik in de partij winstkansen (niet alleen door de stelling, maar ook door de klok) en is zij dus eigenlijk nog goed weggekomen met remise. Ik kan me goed voorstellen dat ze daar niet blij mee was (zijnde 13-voudig dameskampioen met wit tegen iemand met 1½ uit 6 in de meesterklasse), maar dat doet dan weer afbreuk aan mijn partij - ik denk dat dit een van de beste partijen is die ik ooit heb gespeeld.

    Oh ja, binnen anderhalf uur mag ik je feliciteren!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Peng heeft meer zelfvertrouwen dan schaaktalent ze moppert wel maar mocht blij zijn met remise dat zegt al genoeg
    ze bedoeld t waarschijnlijk niet naar mja ze is een vrouw dus ze
    reageert wat emotioneel he?
    je kan t wel

    Gr VR

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ach ja, het doet me een beetje denken aan die zetherhaling tussen Bok en Van Wely op het NK van een paar jaar geleden. Van Wely was toen ook niet bepaald te genieten - de hartslagmeter gaf zijn gemoed duidelijk weer. Kortom: dit zijn typisch de reacties van kampioenen. ;)

    BeantwoordenVerwijderen

Heeft u vragen en/of toevoegingen, laat dan hier een reactie achter: