Terugblik op 9 jaar Formule 1-verslagen II

Het is weer tijd voor het tweede deel van de terugblik op 9 jaar Formule 1-verslagen schrijven. Vandaag gaan we terug naar 2008, het laatste jaar van de "oude" Formule 1, met gegroefde banden en normale voor- en achtervleugels. Het was ook het jaar waarin Hamilton zijn eerste titel pakte, ondanks een hoop tegenwerking van de stewards. Het beruchtste incident was echter wel de crash-gate, waarbij het team van Renault de ene rijder (Piquet jr.) liet crashen om de andere rijder (Alonso) een overwinning toe te spelen. Destijds waren er nog geen geavanceerde dingen als virtuele safetycars en dus waren de safetycarfases tamelijk primitief: eerst werd het veld bij elkaar gebracht en pas daarna ging de pitstraat open (zodat de hongerige bolides weer konden worden volgetankt; toen mocht dat nog). De Grand Prix van Duitsland van eerder dat jaar lijkt als inspiratiebron voor Renault te hebben gediend, toen Piquet dankzij een alternatieve strategie en een gelukkig getimede safetycarfase bijna nog de race won.

Het geluk is met de dommen

Hamilton heeft zijn zelfvertrouwen terug
In Nederland wordt opmerkelijk vriendelijk gesproken over Nelson Piquet jr. Niet zozeer omdat hij afstamt van de grote Nelson Piquet, die decennia geleden drie keer wereldkampioen werd. Damon Hill en Jacques Villeneuve werden in het verleden ook altijd aan hun pa gespiegeld, net als Nico Rosberg. De zonen hebben het er maar lastig mee. En wat te denken van Ralf Schumacher, die altijd in de schaduw stond van zijn broer? Familie in de Formule 1 is beslist geen voordeel.

Wat wel een voordeel is, is een Nederlandse moeder. Daardoor is Piquet half Nederlands, zoals de trotse kaaskoppen dan beweren. Jammer genoeg laten Nederlanders geen beste indruk achter in de Formule 1. Vorig jaar werd Albers' carrière abrupt beëindigd vanwege "geldgebrek" na een serie zwakke races. Nu zal Albers lang zo slecht niet zijn geweest als de cijfertjes zeiden, maar de beeldvorming was slecht. Dit jaar moeten we het doen met de kleine Piquet als een halve landgenoot. Wat hij tot dusver presteerde was zwaar onder de maat. Hij komt snelheid tekort en probeert dat te compenseren door vaak over de limiet te gaan. Het was droevig gesteld met de Nederlandse inbreng in de Formule 1.

Verandering
Dat er in korte tijd veel kan veranderen, bleek vandaag wel weer. Daar zag het gister nog niet naar uit. Piquet had weer eens een zwakke kwalificatie achter de rug en begon de race als 17e. Hij lag gedurende een lange tijd rond deze positie, maar opeens vielen alle puzzelstukjes voor hem op de juiste plaats en reed hij aan de leiding van de race. Van zero tot hero binnen een paar minuten. Hieronder een verslag:

Race
Na een spannende kwalificatie had Hamilton de pole gepakt. Massa stond tweede, Kovalainen was derde. Trulli (4) en Alonso (5) deden het goed, Räikkönen (6), Kubica (7) en vooral Hidefeld (12) waren slecht.
Bij de start komen Hamilton en Massa goed weg. Massa, vanaf de binnenkant gestart, kan met pijn en moeite zijn tweede plaats vasthouden. Kovalainen probeert de Ferrari een paar keer tevergeefs in te halen. Hamilton loopt ondertussen gauw uit. Al in de eerste ronde heeft hij bijna twee seconden voorsprong en het wordt geleidelijk aan meer. Na vier ronden ligt Massa al 3,7 seconden achter, na negen ronden is het gat 6,4 seconden. Kovalainen kijkt dan al tegen een achterstand aan van 11,1 seconden, iets minder dan de achterstand die Sutil na de eerste ronde had.

Als een blikken slang raast het veld verder over het bochtige parcours. Alonso laat zich al gauw van zijn minder handige kant zien: bij een inhaalpoging op Trulli verliest hij zoveel snelheid dat Räikkönen hem passeert. Achterin zit Coulthard na een mislukte start (van p10 naar p15) vast achter Button. Na tien langzame ronden lukt het hem eindelijk om de Honda te passeren. De tijdschade is ondertussen enorm.

Ondertussen meldt Olav Mol dat Kovalainen is stilgevallen. TV-beelden wijzen uit dat niet de Fin, maar de computers een probleem hebben. Terwijl Kovalainen lekker zijn rondjes aan het rijden is, geven de computers niet zelden vreemde berichten door, die niet door waarnemingen worden ondersteund. Afgezien van een paar spins duurt het tot de 18e ronde voordat er een auto echt stopt. Het is Hamilton, die zijn eerste pitstop maakt. Hij valt bij zijn pitstop terug tot vlak achter Trulli, op de vierde plaats. Kubica stopt tegelijk met Hamilton en Trulli stopt een ronde later. De pitstops zijn in volle gang.

Toch zijn er maar weinig positiewisselingen. Er gebeurt weinig en omdat de bolides weigeren de geest te geven, kabbelt de race al gauw naar een saai einde. Een rimpelloze race lijkt het te worden, een race die perfect verloopt voor de winnaar. Maar dan is er Timo Glock. Hij komt het rechte stuk halverwege de race wat onbesuisd op, waarna de ophanging afbreekt en de bolide hard de muur in keilt. Reden genoeg om de safetycar de baan op te sturen.

Glock crasht halverwege de race. Afbeelding: Drive South.

Als de Mercedes de baan op komt, besluiten de meeste rijders om hun bolides vol te gooien met brandstof. Er waren slechts een paar mensen die dat niet deden: Hamilton (vermoedelijk een fout), Hidefeld (had blijkbaar niets te verliezen) en Piquet (hij had zijn bolide toevallig vlak voor de crash al volgetankt). Ze reden vrolijk aan kop. De slakken mochten hun ronde achterstand terugpakken en ze maakten daar ook gretig gebruik van. Iedereen, behalve Button. Die bleef liever op een ronde achterstand doorhobbelen.

De safetycar zorgde er wel voor dat het veld dicht op elkaar kwam en dat sommigen in de pits op hun teamgenootje moesten wachten. Dat overkwam bijvoorbeeld Räikkönen, die weer eens terugviel. Hamilton, die blijkbaar een pitstopincident zoals in Canada wilde voorkomen, moest een wonder verrichten toen de safetycar de baan verliet. Hij moest in een paar rondjes een goede twintig seconden winnen op Piquet en Massa. Dat lukte hem niet en hij kwam pas als vijfde weer terug op de baan. Het zou de opmaat worden voor een spannende slotfase.

Terwijl Mowk Webbah met een tijdens de safetycar-periode opgeblazen motor de strijd moest staken, reed Coulthard weer eens iemand uit de race. Ditmaal was Barrichello het slachtoffer. De veteraan werd het slachtoffer van de opa die niet in zijn spiegels keek en pardoes de voorvleugel van de Honda eraf reed. De verbetering van de aerodynamica ten spijt gaf Barrichello de pijp aan Maarten.

De Finnen zijn na de safetycar-fase teruggevallen. Kovalainen pakt Kubica, terwijl Raikkonen het halve veld doorploegt. Het levert hem nog een zesde plaats op, een vrij schrale troost. Kovalainen finisht twee seconden eerder als vijfde. Alonso komt al helemaal niet in het stuk voor. Na een zoveelste geflopte inhaalactie gingen Räikkönen en Rosberg hem voorbij, waarna hij nog een keer spinde. Een elfde plaats is het resultaat. En Trulli dan. Die start als vierde, rijdt de hele tijd in de subtop mee en finisht als negende... Nee, dat doen Vettel (8) en Hidefeld (4) toch beduidend beter.

Vooraan vecht Hamilton de duels uit. Hij is in de slotfase op de een of andere manier beduidend sneller dan zijn tegenstrevers. Eerst wint hij het duel van Massa, die raar verdedigt en zijn plaats kwijt is. Daarna is Piquet aan de beurt. Hij heeft geen antwoord op Hamiltons tempo, maar echt traag is hij niet. Hamilton weet hem te passeren, Massa blijft op afstand. Hij heeft wel andere dingen aan zijn hoofd: Hidefeld wordt steeds groter in zijn spiegels. Die zou zich voor eigen publiek natuurlijk graag eens in de kijker rijden, maar hij mist het podium net. Het podium is voor een Brit en twee Brazilianen.

Jespers weblog, 20-07 2008

Rondetabel van de race. Waar Piquet (6) profiteerde van de safetycar, luidde het Buttons (16) ondergang in omdat hij zijn ronde achterstand niet meer ongedaan mocht maken. Räikkönen (1) en Coulthard (9) moesten bij de pitstops op hun teammaat wachten en verloren veel tijd. Hamilton (22) won uiteindelijk nog ondanks de foute strategie.