Gelukkig nieuwjaar! Nu het lange en treurige jaar 2015 eindelijk voorbij is, leven we in het nog langere jaar 2016. Ik heb er vertrouwen in dat 2016 een prachtig en onvergetelijk jaar wordt, niet alleen voor mij, maar ook voor de wereld. Want na alle ellende in 2015 kan het alleen maar beter gaan. Toch?
Zelf heb ik de jaarwisseling vrij sober gevierd. Toen buiten het vuurwerk werd ontstoken, zat ik lekker binnen een koolzuurhoudend bessensapje te drinken. Al jaren loop ik met een grote boog om het vuurwerk heen en dat was gisteren niet anders. Nadat we in de ochtend met de hele familie bij mijn opa waren geweest om zijn 91e verjaardag te vieren, gingen Ewood en ik 's avonds naar vrienden toe. Niemand viert Oud en Nieuw immers graag alleen.
In de flat van een niet nader te noemen schaaktrainer deden we een aantal spelletjes om de laatste momenten van het oude jaar door te komen. Daarbij leerde ik dat de spelregels van Take 10 moeilijker waren dan ik dacht en dat Ton met Saboteur toch wel vaak kon worden genomineerd voor de Bram-award.
De avond stond minder dan de voorgaande jaren in het teken van de Top 2000, misschien wel omdat er naast de gastheer niemand was die er echt warm of koud van werd. Daarom werd de TV maar afgestemd op een overigens wel erg flauwe Hermann Finnkers. Nadat het nieuwe jaar op de radio al was begonnen, moest ook de TV eraan geloven. Een uur later was Engeland aan de beurt.
Nadat de koolzuurhoudende bessendrankjes waren verorberd, gingen we nog bughousen. Erg goed begon 2016 voor mij niet, want ik verloor toch wel heel wat vaker dan ik won, maar misschien kan ik Ton nog de schuld geven van die nederlagen. Maar al te vaak werd zijn koning ergens op h5 matgezet.
Bughousen met op de voorgrond Apenhoofd - Cadavre. Afbeelding: Facebook. |
Het was inmiddels wel laat geworden, dus gingen we naar een aflevering van Midzomer, eh, Midsummer, eh, Midsomer Murders kijken. Het was een aflevering waar geen touw aan vast te knopen was en Witkop vond het zo interessant dat hij op de bank blokken hout ging zagen.
Na de film gingen we maar gauw naar huis, om daar blokken hout te zagen. De poes had de nacht klaarblijkelijk zonder kleerscheuren en zonder trauma's op te lopen overleefd en dus kon ik tevreden m'n nest induiken, zodat ik over het nieuwe jaar kon dromen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Heeft u vragen en/of toevoegingen, laat dan hier een reactie achter: