Dat de tweede plaats van vorig seizoen niet herhaald kon worden, dat was nog niet zo gek, maar dat BSG weer het hele seizoen tegen degradatie moest vechten, dat was wel heel teleurstellend. In Bloemendaal verloor BSG dat gevecht ook nog, zodat het volgend jaar de eerste klasse onveilig gaat maken.
In de gemeenschappelijke slotronde was er nog veel om voor te vechten. Bovenin hadden En Passant en de verrassing van het seizoen, SISSA, stuivertje gewisseld. De landskampioen van 2013 en 2014 had het onderlinge duel gewonnen en stond zodoende een matchpunt voor. Onderin was het zieltogende team van Utrecht al gedegradeerd. De drie teams daarboven waren in een stoelendans met nog maar twee lege stoeltjes verwikkeld. Op doelsaldo stond BSG er goed voor. Ze moesten alleen nog wel tegen En Passant, dat bij winst zeker was van het kampioenschap. De teams van Het Witte Paard Sas van Gent en Pathena Rotterdam hadden echter ook geen makkelijke indeling: zij moesten tegen SISSA en HMC, de nummers twee en drie in de poule. SISSA moest natuurlijk winnen en hopen op een misstap van En Passant, terwijl HMC mogelijkerwijs nog voor een plek in de Europacup vocht.
Doordat de slotronde van de meesterklasse samenviel met de Bundesliga, moesten de teams flink puzzelen met hun spelers. En Passant kon geen beroep doen op Erwin l'Ami en de totaal uit vorm zijnde Jan Smeets, terwijl BSG voor de vijfde keer dit seizoen geen beroep kon doen op Robin Oscar van Kampen. En Passant goochelde de Azerbeidzjaan Namig Goeliëv en de Hongaar Csaba Balogh uit de hoge hoed. BSG moest het doen met het Apenhoofd als invaller.
Toch hield BSG lange tijd goed stand, maar uiteindelijk vielen de resultaten in de swing states de verkeerde kant op. Aan het eerste bord was Frank gezet. Hij moest winnen van een sterke tegenstander om een IM-norm te scoren. In Friso Nijboer had hij de gewenste tegenstander. De partij leek op remise uit te draaien, toen Frank ineens door zijn tijd was. Au!
Li was ziek voor de partij en waarschijnlijk nog zieker na de partij. Ik heb hem verder niet meer gesproken. Het enige positieve wapenfeit aan de topborden was de solide remise van Large tegen Balogh. Large had niet echt het idee tegen een 2600-speler te spelen en vloog hem fanatiek naar de keel. Daarna speelde hij het echter niet zo handig en moest hij afwikkelen naar een ongelijkelopereindspel met een gelijk aantal pionnen.
Meer slecht nieuws was er aan het vierde bord, waar Robert Vjatsjeslav Ikonnikov naar eigen zeggen compleet wegspeelde. Hij koos in het eindspel echter de verkeerde voortzetting, waardoor de kalende grootmeester dankzij een wel erg snelle a-pion alsnog de partij won. De rest van de dag moest Robert het leed met de nodige biertjes wegdrinken.
Zodoende had BSG de slag op de hoogste borden ongelukkig met 3½-½ verloren. Aan de lagere borden werden de punten wat eerlijker verdeeld. Zo kwamen Thomas en Manuel Bosboom remise overeen in een partij waarin het publiek de winnaar was. Thomas trok de hele trukendoos open om het eindspel te winnen, maar Bosboom wist zich nog net te verdedigen. Op het zesde bord kwam Alexander met zwart na de opening in de problemen tegen Tsjautsjien Peng. Na een paar mindere zetten van de 13-voudig Nederlands kampioene kantelde de partij volledig. Alexander won een stuk, maar liet toen te veel pionnen ruilen en moest genoegen nemen met remise.
Aan bord 7 en 8 had En Passant de in clubtenue gestoken gebroeders Vedder opgesteld. Ewood speelde tegen de oudste. In een lastige Spaanse partij stond hij wat beter en miste hij op het eind een enorme kans. De partij eindigde echter in remise. Datzelfde resultaat was er voor Ton, die tegen Henk geen rare fratsen uithaalde en redelijk eenvoudig op de been bleef.
Aan de laagste borden kon BSG nog een beetje aan eerherstel doen. FM Henk pakte zijn tweede overwinning op rij. Hij won vrij snel na de opening een kleine kwaliteit tegen Dick de Graaf (ja, wat doet die c daar?), maar daarna had hij nog de grootste moeite om het eindspel te winnen. Dat lukte Jan Willem van de Griendt tegen het Apenhoofd in ieder geval niet. Met het oog op de stand besloot hij maar remise aan te bieden, wat uiteraard meteen werd aangenomen. Zodoende was En Passant kampioen, terwijl BSG nog steeds in onzekerheid verkeerde.
De overige degradatiewedstrijden zagen er weinig hoopvol uit. HMC en Pathena stonden gelijk, maar de enig overgebleven partij, die tussen Geert van der Stricht (HMC) en Marinus Kuijf (Pathena) stond de zwartspeler gewonnen. Ook bij Het Witte Paard en SISSA was de stand nog in evenwicht met nog twee partijen te gaan. Thibaut van den Bussche (HWP) stond echter gewonnen tegen Thomas Henrichs. Met een leuk kwaliteitsoffer, gevolgd door een dameoffer wist hij te promoveren en zijn team voor degradatie te behoeden. Doordat Zyon Kollen nog won van Johan Goormachtigh, eindigde de wedstrijd in een gelijkspel. Vervolgens was het hopen op een wonder dat nooit kwam. Kuijff won en dus degradeerde BSG na vijf seizoenen uit de meesterklasse.
Met de staart tussen de benen verlieten de negen BSG'ers, inclusief teamleider Edwin Baart en mascotte André Süters het Bloemendaalse gemeentehuis. Aan de locatie had het niet gelegen, want die was prachtig, al was de speelzaal eigenlijk wat te klein voor de honderd schakers. Echt uitgelaten was de sfeer na afloop niet. Iedereen was ontgoocheld. Hoe had het zo mis kunnen gaan? In ieder geval overkwam BSG hetzelfde als Apeldoorn een aantal seizoenen geleden, dat eerst tweede van boven en daarna tweede van onderen werd. Een beetje pech, een paar spelers die uit vorm zijn en voila, daar ga je van kampioenskandidaat naar degradatiekandidaat. Zo dicht zitten de teams in de meesterklasse bij elkaar.
Als klap op de vuurpijl verloor BSG 2 haar laatste wedstrijd van het seizoen met maar liefst 6-2 van Oud Zuylen. Met die nederlaag nam het eerste achttal van BSG afscheid van een werkelijk waar erbarmelijk gespeeld seizoen. Gelukkig was de schertsvertoning nog genoeg voor de veilige zevende plek, zodat het seizoen gauw vergeten kan worden, want dat HSG, dat vorig jaar de promotie voor de neus van BSG 2 wegkaapte, in de tweede klasse nog hoger eindigde, is helaas enorm veelzeggend. Uithuilen en opnieuw beginnen dus.
En Passant (2425) - BSG (2331) 6-4
1. F Nijboer g (2535) - F Erwich f (2362) 1-0
2. N Goeliëv g (2577) - L Riemersma m (2434) 1-0
3. C Balogh g (2646) - La Ootes m (2406) ½-½
4. V Ikonnikov g (2538) - R Ris m (2404) 1-0
5. M Bosboom m (2396) - T Willemze m (2412) ½-½
6. T Peng g (2391) - A van Beek m (2246) ½-½
7. R Vedder f (2286) - E de Groote (2315) ½-½
8. H Vedder m (2365) - T van der Heijden (2321) ½-½
9. D de Graaf (2165) - H van der Poel f (2207) 0-1
10. JW van de Griendt m (2351) - J de Groote (2198) ½-½
Meer slecht nieuws was er aan het vierde bord, waar Robert Vjatsjeslav Ikonnikov naar eigen zeggen compleet wegspeelde. Hij koos in het eindspel echter de verkeerde voortzetting, waardoor de kalende grootmeester dankzij een wel erg snelle a-pion alsnog de partij won. De rest van de dag moest Robert het leed met de nodige biertjes wegdrinken.
Zodoende had BSG de slag op de hoogste borden ongelukkig met 3½-½ verloren. Aan de lagere borden werden de punten wat eerlijker verdeeld. Zo kwamen Thomas en Manuel Bosboom remise overeen in een partij waarin het publiek de winnaar was. Thomas trok de hele trukendoos open om het eindspel te winnen, maar Bosboom wist zich nog net te verdedigen. Op het zesde bord kwam Alexander met zwart na de opening in de problemen tegen Tsjautsjien Peng. Na een paar mindere zetten van de 13-voudig Nederlands kampioene kantelde de partij volledig. Alexander won een stuk, maar liet toen te veel pionnen ruilen en moest genoegen nemen met remise.
Aan bord 7 en 8 had En Passant de in clubtenue gestoken gebroeders Vedder opgesteld. Ewood speelde tegen de oudste. In een lastige Spaanse partij stond hij wat beter en miste hij op het eind een enorme kans. De partij eindigde echter in remise. Datzelfde resultaat was er voor Ton, die tegen Henk geen rare fratsen uithaalde en redelijk eenvoudig op de been bleef.
Aan de laagste borden kon BSG nog een beetje aan eerherstel doen. FM Henk pakte zijn tweede overwinning op rij. Hij won vrij snel na de opening een kleine kwaliteit tegen Dick de Graaf (ja, wat doet die c daar?), maar daarna had hij nog de grootste moeite om het eindspel te winnen. Dat lukte Jan Willem van de Griendt tegen het Apenhoofd in ieder geval niet. Met het oog op de stand besloot hij maar remise aan te bieden, wat uiteraard meteen werd aangenomen. Zodoende was En Passant kampioen, terwijl BSG nog steeds in onzekerheid verkeerde.
De overige degradatiewedstrijden zagen er weinig hoopvol uit. HMC en Pathena stonden gelijk, maar de enig overgebleven partij, die tussen Geert van der Stricht (HMC) en Marinus Kuijf (Pathena) stond de zwartspeler gewonnen. Ook bij Het Witte Paard en SISSA was de stand nog in evenwicht met nog twee partijen te gaan. Thibaut van den Bussche (HWP) stond echter gewonnen tegen Thomas Henrichs. Met een leuk kwaliteitsoffer, gevolgd door een dameoffer wist hij te promoveren en zijn team voor degradatie te behoeden. Doordat Zyon Kollen nog won van Johan Goormachtigh, eindigde de wedstrijd in een gelijkspel. Vervolgens was het hopen op een wonder dat nooit kwam. Kuijff won en dus degradeerde BSG na vijf seizoenen uit de meesterklasse.
Met de staart tussen de benen verlieten de negen BSG'ers, inclusief teamleider Edwin Baart en mascotte André Süters het Bloemendaalse gemeentehuis. Aan de locatie had het niet gelegen, want die was prachtig, al was de speelzaal eigenlijk wat te klein voor de honderd schakers. Echt uitgelaten was de sfeer na afloop niet. Iedereen was ontgoocheld. Hoe had het zo mis kunnen gaan? In ieder geval overkwam BSG hetzelfde als Apeldoorn een aantal seizoenen geleden, dat eerst tweede van boven en daarna tweede van onderen werd. Een beetje pech, een paar spelers die uit vorm zijn en voila, daar ga je van kampioenskandidaat naar degradatiekandidaat. Zo dicht zitten de teams in de meesterklasse bij elkaar.
Als klap op de vuurpijl verloor BSG 2 haar laatste wedstrijd van het seizoen met maar liefst 6-2 van Oud Zuylen. Met die nederlaag nam het eerste achttal van BSG afscheid van een werkelijk waar erbarmelijk gespeeld seizoen. Gelukkig was de schertsvertoning nog genoeg voor de veilige zevende plek, zodat het seizoen gauw vergeten kan worden, want dat HSG, dat vorig jaar de promotie voor de neus van BSG 2 wegkaapte, in de tweede klasse nog hoger eindigde, is helaas enorm veelzeggend. Uithuilen en opnieuw beginnen dus.
En Passant (2425) - BSG (2331) 6-4
1. F Nijboer g (2535) - F Erwich f (2362) 1-0
2. N Goeliëv g (2577) - L Riemersma m (2434) 1-0
3. C Balogh g (2646) - La Ootes m (2406) ½-½
4. V Ikonnikov g (2538) - R Ris m (2404) 1-0
5. M Bosboom m (2396) - T Willemze m (2412) ½-½
6. T Peng g (2391) - A van Beek m (2246) ½-½
7. R Vedder f (2286) - E de Groote (2315) ½-½
8. H Vedder m (2365) - T van der Heijden (2321) ½-½
9. D de Graaf (2165) - H van der Poel f (2207) 0-1
10. JW van de Griendt m (2351) - J de Groote (2198) ½-½
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Heeft u vragen en/of toevoegingen, laat dan hier een reactie achter: